3) Garîb (Ferd) Hadis:
Hangi tabakada olursa olsun tek bir şahsın
rivâyette teferrüd ettiği (yalnız kaldığı) hadistir. Esâsen garîb, lügat olarak,
“yalnız”, “vatanından uzakta bulunan” kimse mânasına gelir. Böylece bir
rivâyete, kendisine benzeyen bir başka rivayet bulunmadığı veya muhâlefet etmek
sûretiyle emsâline katılmadığı için “yalnız kalmış” mânasına garîb denmiş
olmaktadır.
“Garîb”e ferd veya münferid de denir.
Teferrüd (veya garâbet), senedin sahâbeye bakan
cihetinde veya esnâsında olmasına göre iki çeşittir: Mutlak veya nisbî garâbet.
Şöyle ki:[1]