4- Ebû Dâvûd’un Sunen’i
Bu kitapta 4800 hadis vardır. Müellifi bunları
500.000 hadis arasından seçmiş ve eserinde sadece ahkâma dair hadisleri
almıştır. Ebû Dâvûd der ki: Ben bu kitabımda sahih olan hadisleri yahut ona
benzeyenleri ve ona yakın olanları zikrettim. Benim bu kitabımda ileri derecede
gevşek olan (vehen bulunan) bir hadis varsa bunu açıkladım. Burada kendisinden
hadis rivayeti terkedilmiş bir kimseden hiçbir hadis yoktur. Hakkında herhangi
bir şey sözkonusu etmediğim bir hadis salih (delil alınmaya elverişli) bir
hadistir. Bir kısmı diğerinden daha sahihtir. Sunen adlı kitabıma aldığım
hadislerin çoğu meşhur hadislerdir.
Suyutî der ki: Burda salih lafzı ile muhtemelen;
delil olmaya elverişli değil de itibar edilmeye elverişli hadis demek istemiş
olmalıdır. Bu durumda bu, zayıf hadisi de kapsar. Fakat İbn Kesir’in
naklettiğine göre Ebû Dâvûd’dan o şöyle dediğini rivayet etmektedir: Hakkında
bir şey söylemeyip sustuğum hadis hasendir. Eğer onun bu sözü söylediği sahih
ise mesele yoktur. Yani onun salih ile kastettiği, delil alınmaya salih
(elverişli) hadistir. İbnu’s-Salah dedi ki: Buna göre biz Buhârî ve Muslim’in
Sahihlerinden herhangi birisinde zikredilmemekle birlikte kendisinin kitabında
mutlak olarak zikredildiğini gördüğümüz herhangi bir kimsenin de o hadisin
sıhhatine dair bir ifade kullanmadığını tesbit ettiğimiz hadisin Ebû Dâvûd’a
göre hasen olduğunu öğrenmiş oluyoruz.
İbn Mende dedi ki: Ebû Dâvûd eğer o konuda başka
hiçbir hadis bulamamışsa zayıf hadisi de rivayet ederdi. Çünkü bu ona göre ilim
adamlarının görüşlerinden daha sağlamdır.
Ebû Dâvûd’un Sunen’i fukahâ arasında meşhurdur.
Çünkü onun bu Sunen’i ahkam hadislerini toparlamıştır. Müellifinin naklettiğine
göre o bu eseri İmam Ahmed b. Hanbel’e takdim etmiş, o da bunu güzel ve
seviyeli gördüğünü belirtmiştir. İbnu’l-Kayyim, Ebû Dâvûd’un Tehzib’inde ondan
oldukça ileri derecede övgüyle sözetmiştir.