16- Ehvelü’l-Esanîd:
Esahhu’l-Esânîd’e mukabil bir de ehvelu’l-esânîd
tabiri vardır. Usül kitaplarımız bu bahse zayıf hadisler konusunu işlerken yer
verirler. Bize sened mevzuunun bütünlüğünü sağlamak düşüncesiyle burada
zikretmeyi uygun bulduk.
Muhaddisler bu tabirle, bazı şahıslara ve
beldelere nisbet edilen isnâdların en zayıfını belirtirler.
Hâkim en-Neysâbûrî’nin kaydına göre:
* Hz.
Ebu Bekr (radıyallahu anh)’e ulaşan senedlerin en zayıfı şudur: Sadakatu’d-Dakîkî
an Ferkad es-Sabahî an Mürrete’t-Tayyib an Ebî Bekir (radıyallahu anh).
* Ehl-i
Beyt’in en vâhi isnâdı: Amr İbnu Şemir an Câbiri’l-Cu’fî ani’l-Hâris el-A’var an
Ali (radıyallahu anh).
* Hz.
Aişe’ye ulaşan en vâhi isnad: “Ani’l-Hâris İbni Şibl an Ummi’n-Nu’mân an Aişe (radıyallahu
anhâ)”dir.
*
İbnu Mes’ud’a ulaşan en vâhi isnâd: “Şerîk an Ebî Fezâre an Ebî Zeyd an İbni
Mes’ûd (radıyallahu anh)”dur.
* Hz.
Enes’e ulaşan en vâhi sened: “Dâvud İbnu’l-Muhabbır an Fahr an Ebîhi an Ebân
İbni Ebî Ayyâş an Enes (radıyallahu anh)”dir.
*
Yemenlilerin en vâhî isnadları: “Hafs İbnu Ömer el-Adeni anil Hakem İbni Ebân an
İkrime an İbni Abbas (radıyallahu anhümâ)”dır.
*
Mekkelilerin en vâhi isnâdları: “Abdullah İbnu Meymûn el-Kaddâh an Şihâb İbni
Hırâş an İbrâhîm İbni Yezîd el-Hûzî an İkrime an İbni Abbâs (radıyallahu anhüma)”tır.
*
İbnu Abbas (radıyallahu anhüma)’a ulaşan en vâhî sened: “Muhammed İbnu Mervan
es-Suddî es-Sağîr anil Kelbî an Ebî Sâlih an İbni Abbas (radiyallahu anhüma)”dır.
*
Mısırlıların en vâhi isnâdları: “Ahmed İbnu Muhammed İbni’l-Haccâc İbni Rüşd an
Ebîhi an Ceddihi an Kurretebni Abdirrahmân an külli men ravâ anhu”dur.
*
Şamlıların en vâhi isnadları: Muhammed İbnu Kays el-Maslûb an Ubeydillah İbni
Zahr an Ali İbni Zeyd ani’l-Kâsım an Ebî Umâme (radıyallahu anh)”dir.
*
Horasanlıların en vâhi isnâdları: Abdurrahmân İbnu Müleyha an Nehşel İbni Sa’îd
ani’d-Dahhâk an İbni Abbas (radıyallahu anh)”tır.
[1]