TE’KİT
Lafzî Tekit Dinleyicinin yanlış anlayabileyeceği sözleri yanlış anlamalara imkan vermeyecek şekilde pekiştiren bir sözdür.
Lafzî ve mânevî olmak üzere ikiye ayrılır:
1- Lafzî Te’kit: İsmin, fiilin, harfin, zamirin ya da cümlenin tekrarı ile yapılan tekittir.
| رَأَيْتُ التِّمْساَحَ التِّمْساَحَ. | Timsahı gördüm timsahı. |
| حَضَرَ حَضَرَ خاَلِدٌ | Hâlit geldi geldi. |
|
| |
| هَلْ حَضَرْتِ ؟ نَعَمْ نَعَمْ حَضَرْتُ. | Geldin mi? Evet evet geldim. |
| إِذْهَبْ إِذْهَبْ إِلَى الْبَيْتِ. | Git, eve git. |
| هُوَ الصاَّدِقُ هُوَ الصاَّدِقُ. | Sadık odur odur, sadık o. |
| قُمْتُ أَناَ. | Ben kalktım ben. |
| رَأَيْتُكَ أَنْتَ. | Seni gördüm seni. |
| كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ ثُمَّ كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ Hayır, anlayacaklar! Yine hayır! Onlar anlayacaklar (Nebe, 4, 5). | |
Görüldüğü gibi mesela ilk cümlede timsahı gördüğünden şüphe eden dinleyicisine ikinci defa ismi tekrarlayarak onun tereddüdünü gidermiş olur.
- 1) Te’kit, lafzi ve mânevi olmak üzere iki kısımdır. Gayesi dinleyicinin yanlış anlayabileceği sözleri, yanlış anlamlara imkan vermeyecek şekilde pekiştiren bir sözdür ve gafletten dolayı göreceği zararı önlemektir.
- 2) Lafzı te’kit örneği: ( كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ ثُمَّ كَلاَّ سَيَعْلَمُونَ ) “Hayır, anlayacaklar! Yine hayır! Onlar anlayacaklar.” Nebe Suresi, 4-5. Lafzı te’kit’de; ismin, fiilin, harfin, zamirin veya cümlenin tekrarı ile yapılan te’kittir.