TERHÎM
Münâdânın son harfinin daha rahat ve kolay telaffuz edilmesi için hazfedilmesine (kaldırılmasına) terhim denir. İki çeşit münâdâya tatbik edilir:
1- Müzekker olsun müennes olsun sonunda yuvarlak te (ta-i merbûta) varsa;
ياَ مُعاَوِيَةُ) !) | ياَ مُعاَوِيَ | (ياَ فاَطِمَةُ) ! | ياَ فاَطِمَ |
(ياَ جاَرِيَةُ) ! | ياَ جاَرِيَ |
2- Münâdâ üçten fazla harfli alem ise;
(ياَ حاَرِثُ) ! | ياَ حاَرُ | (ياَ جَعْفَرُ) ! | ياَ جَعْفُ |
(ياَ طاَهِرُ) ! | ياَ طاَهُ |
Not: a)Terhime uğrayan münâdânın son harfinin harekesi olarak yukarıdaki örneklerde görüldüğü gibi zamme üzere mebnî kılındığı gibi o harfin terhime uğramadan önceki harfinin harekesinin verilebileceği de belirtilmiştir.
(ياَ حاَرِثُ) ! | ياَ حاَرِ | (ياَ جَعْفَرُ) ! | ياَ جَعْفَ |
(ياَ طاَهِرُ) ! | ياَ طاَهِ |
b)Eğer isim dört harfden fazla olup sondan bir önceki harf zâid ve sakin (uzatmalı) ise, sondan önceki harf de son harfle birlikte hazfolur:
(عُثْماَنُ) ! | ياَ عُثْمَ | (مَنْصُورٌ) ! | ياَ مَنْصُ |
(مَرْواَنُ) ! | ياَ مَرْوَ | (مِسْكِينٌ) ! | ياَ مِسْكِ |