الباب الثانى؛ اِفْعَلَلَّ يَفْعَلِلُّ اِفْعِلَّالًا و موزونه؛ اِقْشَعَرَّ يَقْشَعِرُّ اِقْشِعْرَارًا و علامته؛ أن يكون ماضيه على ستة أحرف بزيادة الهمزة فى أوله و حرف آخر من جنس لام فعله الثانية آخره. بناؤه؛ لمبالغة اللازم، لأنه يقال؛ قَشْعَرَ جِلْدُ الرجُلِ اذا اِنتَشَرَ شَعْرُ جِلْدِهِ فى الجملة. و يقال؛ اِقْشَعَرَّ جِلْدُ الرجُلِ اذا انتشر شعر جلده مبالغةً.
2.Bab; اِفْعَلَلَّ يَفْعَلِلُّ اِفْعِلَّالًا ‘dir. Mevzunu; اِقْشَعَرَّ يَقْشَعِرُّ اِقْشِعْرَارًا ‘dir. Alameti; Rübai mücerredin başına bir hemze ziyadesi ve sonuna da 2. Lamul fiil cinsinden bir harf ziyadesiyle mazisinin 6 harf üzere olmasıdır. Binası; Lazımın mübalağası içindir. Çünkü denilir ki; Adamın cildindeki tüyler biraz ürperdiği zaman قَشْعَرَ جِلْدُ الرجُلِ (Adamın tüyleri ürperdi) denilir. Yine denilir ki; Adamın cildindeki tüyler çok ürperdiği zaman اِقْشَعَرَّ جِلْدُ الرجُلِ (Adamın tüyleri çok ürperdi – diken diken oldu) denilir.