ÇEŞİT BİLDİREN MEFULU MUTLAK

 

Arapça’da mefulu mutlak, cümlenin başında kullanılan fiilin mastarının, cümle sonunda üstünlü olarak kullanılmasıyla elde edilir.

Davrandı, muamele etti                (mazi fiil)	Âmele	عَامَلَ
Davranıyor, muamele ediyor      (muzari fiil)	Yuâmilu	يُعَامِلُ
Davranmak, muamele etmek        (mastar)	Muâmele	مُعَامَلَة

Mastar, kendisinden sonra gelen bir isimle tamlama yapılarak kullanılırsa, “çeşit, tür, nevi” bildirir.

Aşağıdaki cümlede “  معاملة  muamele” mastarı, “  خادمة hizmetçi ” ismiyle tamlama oluşturmuştur:

“Hizmetçi   muamelesi”

       İsim                         Mastar

ÇEŞİT BİLDİREN MEFULU MUTLAKA ÖRNEK:

 

 

وَ كَانَتْ  تُعَامِلُهَا  الْأُمُّ  مُعَامَلَةَ  الْخَادِمَةِ

Ve kânet tuâmiluha’l-umm muâmelete’l-hâdime.

(Üvey ) annesi, ona hizmetçi muamelesi yapıyor idi. (Ona hizmetçi gibi davranıyordu)

İdi                                             (bayan)	Kânet	كَانَتْ
Ona davranıyor, ona … muamelesi yapıyor         (bayan)	Tuâmiluhâ	تُعَامِلُهَا
Anne	El-umm	الْأُمُّ
Davranış, muamele	Muâmele	مُعَامَلَة
Bayan hizmetçi	El-hâdime	الْخَادِمَة

Davranışın ne çeşit bir davranış olduğu (مُعَامَلَةَ  الْخَادِمَةِ hizmetçi muamelesi)  tamlamasıyla açıklanmaktadır.

HAZIRLAYAN ENİSE SEMA GONCA