Ahzab Suresi ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim

Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR

Konu: Ahzab Suresi
Ravi: Ebu Hüreyre
Hadisin Arapçası:

وعن أبى هريرة رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ ]أنَّ رَسُول اللّه # قال: مَا مِنْ مُؤمِنٍ إَّ وَأَنَا أوْلَى النَّاسِ بِهِ في الدُّنْيَا وَاŒخِرَةِ، اقْرَءُوا إنْ شِئْتُمْ: النَّبِىُّ أوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أنْفُسِهِمْ اŒية، فَأيُّمَا مُؤْمِنٍ تَرَكَ مَاً فَلْتَرِثْهُ عَصَبَتُهُ مَنْ كانُوا، وَإنْ تَرَكَ دَيْناً أوْ ضِيَاعاً فَلْيَأتِِنِى فَأنَا مَوَْهُ[. أخرجه الشيخان»الضِّيَاعُ« العيال .

Hadisin Anlamı:

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki: “Ben her mü’mine, mutlaka, dünya ve ahirette insanların en yakınıyımdır. Dilerseniz (bu hususla ilgili olan) şu ayeti okuyun: “O peygamber, mü’minlere öz nefislerinden evladır. Zevceleri, mü’minlerin analarıdır…” (Ahzab 6). Hangi mü’min (vefatında) bir mal bırakırsa varisleri (asabı) ona varis olsunlar. Borç veya bakıma muhtaç birini bırakmışsa o bana gelsin, ben onun mevlasıyım.”

Kaynak: Buhari, Tefsir, Ahzab 1, Kefalet 5, İstikraz 11, Nafakat 15, Feraiz 4, 15, 25, Müslim, Feraiz 14, (1619)