Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR
Konu: Ahzab Suresi
Ravi: İbnu Abbas
Hadisin Arapçası:
وعن ابن عباس رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما في قوله تعالى: ]مَا جَعَلَ اللّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ في جَوْفِهِ. قَالَ: قَامَ نَبِىُّ اللّهِ يَوْماً لِيُصَلِّى فَخَطَرَ خَطْرَةً؛ فقَالَ المُنَافِقُونَ الَّذِينَ يُصَلُّونَ مَعَهُ: أَ تَرَى أنَّ لَهُ قَلْبَيْنِ قَلباً مَعَكُمْ وَقَلْباً مَعَهُمْ فَنَزَلَتْ[. أخرجه الترمذى .
Hadisin Anlamı:
Allah bir adamın içinde iki kalp yaratmadı. (Ahzab, 4) mealindeki ayet hakkında şunu söylerdi: “Bir gün, Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) namaz kılmak için kalkmıştı, namazda bir hata yaptı. Cemaatte onunla namaz kılan münafıklar derhal: “Bakın, bunun iki kalbi var, bunlardan biri sizinle, biri onlarla (ashabıyla)” dediler, işte onların bu sözü üzerine bu ayet nazil oldu.”
Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Ahzab, (3197)