3- Nesâî’nin Sunen’i
Nesâî -Allah’ın rahmeti üzerine olsun- “es-Sünenu’l-Kübrâ”
adlı eserini telif etti. Bu kitabına sahih ve illetli olan rivayetleri de aldı.
Daha sonra bunu “es-Sünenu’s-Suğrâ” diye bilinen kitabında ihtisar etti ve buna
“el-Müctebâ” adını verdi. Bu kitapta kendisince sahih gördüğü hadisleri topladı.
Nesâî’ye nisbet edilen hadis rivayetlerinde kastedilen bu kitaptır.
“el-Müctebâ” Sunenler arasında en az zayıf hadis
ve en az cerh edilmiş ravi bulunan hadis kitabıdır. Mertebe itibariyle Buhârî ve
Muslim’den hemen sonra gelir. O ravileri (ricali) bakımından Ebû Dâvûd ve
Tirmizî’nin Sunen’lerinden önce gelir. Çünkü bu eserin müellifi hadis ravileri
hususunda sıkı bir tetkikte bulunmuştur. Hafız İbn Hacer -Allah’ın rahmeti
üzerine olsun- diyor ki: Ebû Dâvûd ve Tirmizî’nin hadislerini aldığı nice ravi
vardır ki, Nesâî o ravinin hadisini almaktan uzak durmuştur. Hatta Buhârî ve
Muslim’de hadisleri bulunan bir topluluğun hadislerini almaktan dahi
kaçınmıştır.
Özetle Nesâî’nin “el-Müctebâ” adlı eserde
kullandığı kıstaslar (şartları), Buhârî ve Muslim’den sonra en ağır şartlardır.