Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR
Konu: Zümer Suresi
Ravi: Abdullah İbnu Zübeyr
Hadisin Arapçası:
عن عبداللَّه بن الزبير )ـ1( رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُما قال: ]لَمَّا نَزلَتْ ثُمَّ إنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ. قالَ الزُّبِيرُ: يَا رسُولَ اللَّهِ أتُكَرَّرُ عَلَىْنَا الخُصُومَةُ بَعْدَ الَّذِى كَانَ بَيْنَنَا في الدُّنْيَا؟ قَالَ نَعَمْ. قَالَ: إنَّ ا‘مْرَ إذاً لَشَدِيدٌ[. أخرجه الترمذى وصححه
Hadisin Anlamı:
Babasından naklen: “Sonra (ey insanlar), hiç şüphesiz, hepiniz Rabbinizin huzurunda muhakemeye duruşacaksınız” (Zümer 31) ayeti nazil olduğu zaman: “Ey Allah’ın Resulü”, dedim, “dünyada iken mahkeme huzurundaki duruşmamız kafi gelmeyecek, aynı duruşmayı ahirette bir kere daha mı yapacağız?” “Evet” dedi. Ben (Zübeyr): “Öyleyse” dedim, “işimiz çok fena!”
Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Zümer, (3234)