Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR
Konu: Nisa Suresi
Ravi: Aişe
Hadisin Arapçası:
وعنها رَضِىَ اللّهُ عَنْها. في قوله تعالى: ]وَمَنْ كَانَ غَنِيّاً فَلْيَسْتَعْفِفْ وَمَنْ كَانَ فَقِيراً فَلْيَأكُلْ بِالْمَعْرُوفِ؛ إنَّمَا نَزَلت في وَالِى الْيَتِيمِ إذَا كانَ فَقيراً أنَّهُ يَأكُلُ مِنْهُ مَكَانَ قِيَامِهِ عَلَيْهِ بِالْمَعْرُوفِ[. أخرجه الشيخان.وفي رواية: أنَّهُ يُصِيبُ مِنْ مَالِهِ إذَا كَانَ مُحْتَاجاً بِقَدْرِ مَالِهِ بِالْمَعْرُوفِ .
Hadisin Anlamı:
Yetimleri, evlenme çağına gelene kadar deneyin, onlarda olgunlaşma görürseniz mallarını kendilerine verin, büyüyecekler de geri alacaklar diye onları israf ederek ve tez elden yemeyin. Zengin olan iffetli olmağa çalışsın, yoksul olan uygun bir şekilde yesin… (Nisa, 6), ayeti hakkında şu açıklamayı yaptı: “Bu ayet, yetime bakan velinin fakir olması halinde, bakım hizmetine mukabil, yetimin malından uygun şekilde yiyebileceğini beyan için nazil olmuştur.” Bir başka rivayette şöyle denir: ‘”Veli, muhtaçsa, çocuğun malından, malın miktarına göre uygun şekilde alır”
Kaynak: Buhari, Büyu 95, Vesaya 23, Tefsir, Nisa 2, Müslim, Tefsir 10, 3019