و لا يجوز تعلق الجارين بمعنى واحد بدون العطف بفعل واحد. فلا يقال مَرَرْتُ بِزَيْدٍ بِعَمْرٍو. و لا ضَرَبْتُ يَوْمَ الجُمْعَةِ يَوْمَ السَّبْتِ. بخلاف ضَرَبْتُ يَوْمَ الجُمْعَةِ اَمَامَ المَسْجِدِ. و اَكَلْتُ من ثَمَرِهِ من تُفَّاحِهِ
2 Harf-i cerrin, aynı manada olan bir fiile (müteallaka), atıfsız tealluk etmesi caiz değildir. Böylece misalen; مررت بزيد بعمرو denmez.Bu terkibin caiz olmamasının sebebi, ba harf-i cerrinin iki isimde de aynı manayı taşıması nedeniyledir. مررت بزيد و بعمرو (Zeyd’e ve Amr’a uğradım) Bu terkib, Zeyd lafzını cerr eden ba harf-i cerrini ilsak, Amr ismini cerr eden ba harf-i cerrini sebebiyyet manasında kabul edersek şekilde geçerli olabilir. Amr sebebiyle Zeyd’e uğradım. Ve yine, ضربت يوم الجمعة يوم السبت denilmez. Burada يوم السبت lafzı, يوم الجمعة lafzına atfedilmelidir. ضربت يوم الجمعة و يوم السبت denilebilir. (Cuma günü ve Cumartesi günü dövdüm) Az önceki 2 misalin hilafına; ضربت يوم الجمعة امام المسجد (Cuma günü mescidin önünde dövdüm) denilebilir. Ve اكلت من ثمره من تفاحه (Meyvesinden yedim, -yani- elmasından) Buradaki iki tane من harf-i cerrinden, ثمره lafzını cerr eden من harf-i cerri ibtida manasında, تفاحه lafzını cerr eden من harf-i cerri tebiz (baziyet, bk. harf-i cerr konusu) manasındadır. Onun meyvesinden yedim, yani meyvesinin bir kısmını (bazısını) teşkil eden elmadan yedim.