Ahmed b. Hanbel
İmam Ebu Abdillah Ahmed b. Muhammed b. Hanbel
eş-Şeybanî el-Mervezî’dir. Daha sonra Bağdad’da yerleşmiştir.
164 yılında Merv’de dünyaya gelmiştir. Sonra
daha süt emmekte iken Bağdad’a götürülmüştür. Bağdad’da doğduğu da söylenmiştir.
Yetim olarak büyümüştür. Hadis öğrenmek için pekçok yeri, pekçok ülkeyi
dolaşmıştır. Hicaz’da, Irak’ta, Şam (Suriye)’da, Yemen’de çağın hadis
alimlerinden hadis dinlemiştir. Sünnete ve fıkha büyük çapta itina göstermiştir.
O kadar ki hadis ehli onu kendi imamları ve fakihleri kabul etmiştir.
Hem dönemindeki alimler, hem ondan sonraki
alimler ondan övgüyle sözetmişlerdir. Şafiî şöyle der: “Irak’tan ayrıldım; ben
orada Ahmed b. Hanbel’den daha faziletli, daha adil, daha bir vera’ sahibi ve
daha takvâlı kimse bilmiyorum.”
İshak b. Râhûye der ki: “Ahmed, Allah ile
Allah’ın arzındaki kulları arasında bir huccettir.”
İbnu’l-Medînî der ki: “Allah bu dini irtidad
gününde Ebu Bekir es-Sıddîk Radıyallahu anh ile Mihne gününde de Ahmed b.
Hanbel -Allah’ın rahmeti üzerine olsun- ile pekiştirmiştir.”
Zehebî dedi ki: “Fıkıh, hadis, ihlâs ve vera’
hususlarında imametin en nihaî derecesindedir. Onun sika, huccet ve imam olduğu
üzerinde ittifak etmişlerdir.”
Bağdad’da 241 yılında 77 yaşında vefat etmiştir.
Ümmete pek büyük bir ilim ve pek doğru bir yol
miras bırakmıştır. Allah’ın rahmeti üzerine olsun ve Allah müslümanlar adına onu
hayırla mükafâtlandırsın.