İhya’ul Mevat ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Ebu Davud Tirmizi Malik

Başlık: İHYA’UL MEVAT BÖLÜMÜ

Konu: İhya’ul Mevat
Ravi: Urve İbnu Zübeyr
Hadisin Arapçası:

وعن عروة بنَ الزبير قال: قال رسُولُ اللّهِ # ]مَنْ أحيا أرضاً ميتةً فهى له، وليس لِعرْقِ ظَالمٍ حقٌ[. أخرجه ا‘ربعة إّ النسائى.وزاد أبو داود: قال عروة: أشهد أنّ رَسُولَ اللّهِ # قضَى أنّ ا‘رضَ أرضُ اللّهِ تعالى، والعِبَادَ عباد اللّهِ تعالى، فَمنْ أحيَا مواتاً فَهُوَ أحقُّ بِهِ جَاءَنَا بهذا عن النبىّ # الَّذى جَاءنا بالصلواتِ عنهُ .

Hadisin Anlamı:

Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdular ki: “Kim ölü bir araziyi ihya ederse, burası onun olur. Başkasının arazisine izinsiz ağaç dikene hiçbir hak tanınmaz. Ebu Davud’da şu ziyade var: Urve Radıyallahu Anh dedi ki: “Şehadet ederim ki, Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şuna hükmetti, Arz, Allah’ın arzıdır, insanlar da Allah’ın kullarıdır. Kim bir ölü araziyi (mevat) ihya ederse, bu yere, o, herkesten ziyade hak sahibi olur. Bu hükmü Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’dan bize, ondan namazı getirenler getirdi.”

Kaynak: Muvatta, Akdiye 26, (2, 743), Tirmizi, Ahkam 38, (1379), Ebu Davud, Haraç 37, (3073)