Hadis Arapça TürkçeSahihi Buhari Buhari HadisleriSahihi Müslim HadisleriSüneni Ebu Davud HadisleriSüneni Nesai Hadisleri

Gazveler – Muhtelif Seriyyeler ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim Nesai Ebu Davud

Başlık: GAZVELER BÖLÜMÜ

Konu: Gazveler – Muhtelif Seriyyeler
Ravi: Ali İbnu Ebi Talib
Hadisin Arapçası:

عَنْ عَلِىِّ بْنِ أبِي طَالِبٍ رَضِيَ اللّهُ عَنْه قَالَ: ]بَعَثَ رَسُولُ اللّهِ # سِرِيَّةً وَاسْتَعْمَلَ عَلَيْهِمْ رَجًُ مِنَ ا‘نْصَارِ وأَمَرهُمْ أنْ يُطِيعُوهُ. فَغَضِبَ فَقَالَ: ألَيْسَ أمَرَكُمْ النَّبِىُّ # أنْ تُطِيعُونِى؟ قَالُوا: بَلى. قَالَ: فَاجْمَعُوا لِى حَطَباً. فَجَمَعُوا فَقَالَ: أوْقِدُوا نَاراً. فَأوْقَدُوهَا. فقَالَ: ادْخُلُوهَا. فَهَمُّوا وَجَعلَ بَعْضُهُمْ يُمْسِكُ بَعْضاً وَيَقُولُونَ إنَّمَا فَرَرْنَا إلى النَّبىِّ # مِنَ النَّارِ فَمَا زَالُوا حَتّى خَمَدَتِ النَّارُ، فَسَكَنَ غَضَبُهُ. فَبَلَغَ النَّبِىَّ #. فقَالَ: لَوْ دَخَلُوهَا مَا خَرَجُوا مِنْهَا إلى يَوْمِ الْقِيَامَةِ. َ طَاعَةَ فِى مَعْصِيَةِ اللّهِ، إنَّمَا الطَّاعَةُ فِى الْمَعْرُوفِ[. أخرجه الخمسة إ الترمذي .

Hadisin Anlamı:

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bir seriyye gönderdi ve birliğin başına Ensar’dan bir zat koydu ve askerlere komutanlarına itaat etmelerini emretti. (Sefer esnasında komutan, bir meseleden) öfkelenip: “Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bana itaat etmenizi emretmedi mi?”dedi. Hepsi de: “Evet emretti!” dediler. “Öyleyse,” dedi, “derhal bana odun toplayın!” Hemen odun toplanmıştı. Bu sefer: “Ateş atın!” emretti. Ashab (odun yığınına) ateş attı. Komutan: “İçine girin!” emretti. Girmek üzere ilerlediler. Ancak birbirlerinden tutup: “Biz, ateşten kaçarak Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e geldik (şimdi ateşe girmemiz olur mu?)” diyerek girmediler. Öyle durdular. Ateş söndü. Komutanın da öfkesi geçti. Bu vak’a Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e intikal edince: “Eğer girselerdi. Kıyamet gününe kadar bir daha ondan çıkamazlardı! Allah’a isyanda (kula) itaat yok! Taat masruftadır!” buyurdular.

Kaynak: Buhari, Megazi, 59, Ahkam, 4, Haberu’l-Vahid 1, Müslim, İmaret 40, (1840), Ebu Davud, Cihad 96, (2625), Nesai, Bey’at 34, (7,159)

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu