Başlık: İLAVELER BÖLÜMÜ
Konu: Dilin Afetleri
Ravi:
Hadisin Arapçası:
وعن مالك أنه بلغه عن يحيى بن سعيد: ]أنَّ عِيسى عَلَيْهِ السََّمُ مَرَّ بِخنْزِيرِ بِالطَّرِيقِ، فقَالَ لَهُ: انْفُذْ بِسََمٍ. فَقِيلَ لَهُ: تَقُولُ هذَا للخِنْزِيرِ؟ فقَالَ: إنِّى أخَافُ أنْ أعَوِّدَ لِسَانِى النُّطْقَ بِالسُّوءِ[ .
Hadisin Anlamı:
İmam Malik’e Yahya İbnu Said’den ulaştığına göre “Hazreti İsa yolda bir domuza rastlar. Ona: “Selametle yoldan çekil!” der. Yanında bulunanlar: “Bunu şu domuz için mi söylüyorsun.?” diye sorarlar. (O ise domuz kelimesini diliyle telaffuz etmekten çekindiğini ifade eder ve): “Ben, dilimin çirkin şeyi söylemeye alışmasından korkuyorum!” cevabını verir.”
Kaynak: Muvatta, Kelam 4, (2, 985)