Umra Ve Rukba Hakkında ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim Nesai Ebu Davud Tirmizi Malik

Başlık: UMRA (HİBE) VE RUKBA BÖLÜMÜ

Konu: Umra Ve Rukba Hakkında
Ravi: Cabir
Hadisin Arapçası:

عن جابر رَضِيَ اللّهُ عَنْه قال: ]قال رسولُ اللّهِ #: مَنْ أعْمَرَ رَجًُ عُمْرَى هِيَ لَهُ وَلِعَقِبِهِ، فَقَدْ قَطَعَ قَوْلُهُ حَقَّهُ دُونَهَا، وَهِيَ لِمَنْ أُعْمِرَ وَعَقِبِهِ[. أخرجه الستة.وفي أخرى: للشيخين: »قَضى النَّبِىُّ # بِالْعُمْرَى لِمَنْ وُهِبَتْ لَهُ«.وفي أخرى: »الْعُمْرى جَائِزَةٌ«.ولمسلم: »الْعُمْرى مِيرَاثٌ ‘هْلِهَا« .

Hadisin Anlamı:

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdular ki: “Kim bir başkasına hayat boyu ev bağışında bulunursa, artık bu ev onun ve varislerinin olur. Bu söz, o maldaki hakkını keser. Ev, kendine ömür boyu bağışlanana ve onun varislerine aittir.” [Sahiheyn’de gelen bir diğer hadiste: “Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) umra hakkında “kendisine bağışlananın lehinde hükmetti” şeklinde gelmiştir. Bir başka rivayette: “Umra caizdir” denmiştir. Müslim’in rivayetinde: “Umra onun ehline mirastır” denmiştir.]

Kaynak: Buhari, Hibe 32, Müslim, Hibat 21, (1625), Muvatta, Akdiye 43, (2, 752), Ebu Davud, Büyu 87, 88, 89, (3550-3558), Tirmizi, Ahkam 15, (1350), Nesai, Umra 2, 3, 4,(6, 272-278)