Haddlerde Şefaat Ve Müsamaha Hakkında ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Ebu Davud

Başlık: HUDUD (SINIRLAR) BÖLÜMÜ

Konu: Haddlerde Şefaat Ve Müsamaha Hakkında
Ravi: Yahya İbnu Ebi Raşid
Hadisin Arapçası:

عن يحيى بن أبى راشد عن ابن عمر رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما ]أنَّهُ سَمِعَ رسولَ اللّهَ # يَقُولُ: مَنْ حَالَتْ شَفَاعَتُهُ دُونَ حَدٍّ مِنْ حُدُودِ اللّهِ تَعالَى، فَقَدْ ضَادَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ، وَمَنْ خَاصَمَ في بَاطِلٍ وَهُوَ يَعْلَمُ لَمْ يَزَلْ في سَخَطِ اللّهِ تَعالى حَتَّى يَنْزعَ، وَمَنْ قَالَ في مُؤمِنٍ مَالَيْسَ فِيهِ أسْكَنَهُ اللّهُ رَدْغَةَ الخَبَالِ)ـ1( حَتَّى يَخْرُجَ مِمَّا قال: وَمَنْ أعَانَ عَلى خُصُومَةٍ بِظُلْمٍ، فقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللّهِ تَعالى[. أخرجه أبو داود.»الرَّدْغَةُ«: بسكون الدال وتحريكها بعدها غين معجمة: الطين والوحل الكثير . )ـ1( جاء في الحديث: أن الخبال عصارة أهل الناء. والخبال في أصل: الفساد، ومعنى أنه يخرج مما قال أن يتحلل من ذلك المسلم الذي قال فيه القول.

Hadisin Anlamı:

İbnu Ömer’den naklettiğine göre, İbnu Ömer Radıyallahu Anh Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın şöyle söylediğini işitmiştir: “Kim şefaat ederek, Allah’ın haddlerinden birinin tatbik edilmesine mani olursa Aziz ve Celil olan Allah’a muhalefet etmiş olur. Kim bilerek batıl bir davayı kazanmaya çalışırsa ondan vazgeçinceye kadar Allah kendisine buğzeder. Kim mü’mine onda olmayan bir kötülüğü nisbet öderse, bundan tevbe edinceye kadar cehennemliklerin vücudlarından çıkan irinlerden hasıl olan çirkefin içine iskan eder. Kim haksız bir davaya yardımcı olursa, Allah’ın gazabını kazanmış olarak döner.”

Kaynak: Ebu Davud, Akdiye 14, (3597, 3598)