Hadd-i Sirkat ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim Nesai Ebu Davud Tirmizi
Başlık: HUDUD (SINIRLAR) BÖLÜMÜ
Konu: Hadd-i Sirkat
Ravi: Aişe
Hadisin Arapçası:
وعن عائشة رَضِىَ اللّهُ عَنْها ]أنَّ قُرَيشاً أهمَّهُمْ شَأنُ المَخْزُومِيَّةِ الَّتِى سَرَقَتْ، فقَالُوا: مَنْ يُكَلِّمُ فِيهَا رسولَ اللّهِ #؟ فقَالُوا: وَمَنْ يَجْتَرِئُ عَلَيْهِ إَّ أُسَامَةُ بْنُ زَيْدٍ رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما. حِبُّ رسولِ اللّهِ #، فَكَلَّمَهُ أُسَامَةُ رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ فََقَالَ: أتَشْفَعُ في حَدٍّ مِنْ حُدُودِ اللّهِ تَعالى؟ ثُمَّ قَامَ فَاخْتَطَبَ، ثُمَّ قَالَ: إنَّمَا أهْلَكَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ أنَّهُمْ كَانُوا إذَا سَرَقَ فِيهِمُ الشَّرِيفُ تَرَكُوهُ، وَإذَا سَرَقَ فِيهِمُ الضَّعِيفُ أقَامُوا عَلَيْهِ الحَدَّ، وَايْمُ اللّهِ لَوْ أنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ سَرَقَتْ لَقَطَعْتُ يَدَهَا[. أخرجه الخمسة.وفي رواية أبى داود والنسائى عن ابن عمر رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما ]أنَّ امْرَأةَ مَخْزُومِيَّةً كانَتْ تَسْتَعِيرُ المَتَاعَ[.زاد النسائى: ]عَلَى ألْسِنَةِ جَارَاتِهَا وَتَجْحَدُهُ فَأمَرَ النَّبىُّ # بِقَطْعِ يَدِهَا[ .
Hadisin Anlamı:
Hırsızlık yapan Mahzumlu kadının durumu Kureyşlileri fazlasıyla üzdü. “Bu kadın hakkında Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) nezdinde kim müessir bir şefaatte bulunabilir?” diye adam aradılar. “Bu işe, sadece Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın çok sevdiği Üsame İbnu Zeyd Radıyallahu Anh cür’et edebilir” dediler. Üsame (huzura çıkarak), Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e şefaat talebinde bulundu. Efendimiz: “Allah’ın hududundan bir hadd hususunda şefaat mi taleb ediyorsun?” diye çıkıştı. Sonra kalkıp cemaate şu hitabede bulundu: “Sizden öncekileri helak eden şey şudur: İçlerinden şerefli birisi hırsızlık yaptı mı onu terkedip (ceza vermezlerdi). Aralarında kimsesiz zayıf birisi hırsızlık yapınca derhal ona hadd tatbik ederlerdi. Allah’a yemin olsun! Muhammed’in kızı Fatıma hırsızlık yapmış olsa mutlaka onun da elini keserdim.” (Ebu Davud ve Nesai’nin, İbnu Ömer Radıyallahu Anh’den kaydettikleri bir rivayette şöyle denmiştir: “Mahzum kabilesinden bir kadın, mal istiare ederdi.” Nesai’de şu ziyade mevcuttur: “Mahzumlu kadın (tanınmış komşularının) diliyle bazı malları ariyet olarak almıştı.”)
Kaynak: Buhari, Hudud 11, 12, 14, Şehadat 8, Enbiya 50, Fedailu’l-Ashab 18, Megazi 52, Müslim, Hudud 8, 1688, Tirmizi, Hudud 9, (1430), Ebu Davud, Hudud 4, (4373, 4374), Nesai, Sarik 5, (8. 74, 75)