Tilavet Adabı ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Nesai Ebu Davud Tirmizi

Başlık: KUR’AN’IN TİLAVETİ VE KIRAATI BÖLÜMÜ

Konu: Tilavet Adabı
Ravi: Abdullah İbnu Ebi Kays
Hadisin Arapçası:

وعن عبداللّه بن أبى قيس. قال: ]سأَلْتُ عَائِشَةَ رَضِىَ اللّهُ عَنْها كَيْفَ كَانَتْ قِرَاءَةُ رسولِ اللّه # بِاللَّيْلِ، أكانَ يُسِرُّ بِالْقِرَاءَةِ أمْ يَجْهَرُ، قَالَتْ: كُلُّ ذلِكَ قَدْ كَانَ يَفْعَلُ. رُبَّمَا أسَرَّ، وَرُبَّمَا جَهَرَ. فَقُلْتُ: الْحَمْدُللّهِ الَّذِى جَعَلَ في ا‘مْرِ سَعَةً[. أخرجه أصحاب السنن، وصححه الترمذى .

Hadisin Anlamı:

Hazreti Aişe’ye, “Resulullah’ın geceleyin kıraati nasıldı? Gizli mi okurdu, sesli mi okurdu?” diye sordum. Bana: “Her iki şekilde de okurdu: Bazan gizli, bazan sesli” diye cevap verdi. Ben: “Bu işte genişlik yapan Allah’a hamdolsun” dedim. (Tirmizi hadise: “Hasen-sahih” demiştir)

Kaynak: Tirmizi, Salat 330, (449), Sevabu’l-Kur’an 23, (2925), Ebu Davud, Salat, 343, (1437), Nesai, Salatu’l-Leyl 23, (3, 224)