Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR
Konu: Tahrim Suresi
Ravi: Enes
Hadisin Arapçası:
وعن أنس رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ. ]أنَّ رسولَ اللّه # كَانَ لَهُ أمَةٌ يَطُؤَهَا فَلَمْ تَزَلْ بِهِ عَائِشَةُ وَحَفْصَةُ رَضِىَ اللّهُ عَنْهُمَا حَتَّى حَرَّمَهَا عَلى نَفْسِهِ، فَنَزلَ: لِمَ تُحَرِّمُ مَا أحلَّ اللّهُ لَكَ[. أخرجه النسائى .
Hadisin Anlamı:
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın zaman zaman birleştiği bir cariyesi vardı. Hazreti Aişe ve Hazreti Hafsa Radıyallahu Anh (cariyeye temasını önlemek için) peşini bırakmadılar. Sonunda Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu cariyeyi nefsine haram etti. Bunun üzerine: “Ey Peygamber, sen zevcelerinin hoşnudluğunu arayarak, Allah’ın sana helal kıldığı şeyi niçin kendine haram ediyorsun?…” diye başlayan Tahrim süresi nazil oldu.”
Kaynak: Nesai, İşretu’n-Nisa, 4, (7, 71)