Şuf’ay’a Dair Hadisler ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim Nesai Ebu Davud Tirmizi

Başlık: BEY (ALIM-SATIM) BÖLÜMÜ

Konu: Şuf’ay’a Dair Hadisler
Ravi: Cabir
Hadisin Arapçası:

عن جابر رضى اللّه عنه قال: ]قَضَى رسُولُ اللّهِ # بالشُّفْعَةِ في كُلِّ مالَمْ يُقْسَمْ، فإذاَ وَقَعَتِ الحدُودُ وصُرِّفَتْ الطُّرُقُ فَ شُفعةَ[. أخرجه الخمسة، وهذا لفظ البخارى، ولفظ مسلم ]في كُلِّ شَرِكَةٍ لَمْ تُقْسَمْ : أربعَةٍ أوْ حَائِطٍ يَحِلَّ لَهُ أنْ يَبِيعَ حتَّى يُؤْذِنَ شَرِيكَهُ، فإنْ شَاءَ أخَذَ وإنْ شَاءَ تَرَكَ، فإذَا بَاعَ ولم يُؤذِنْهُ فَهُوَ أحَقُّ بِهِ[ .

Hadisin Anlamı:

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) taksim edilmedikçe her (akar) malda şufa hakkı bulunduğuna hükmetti. Araya sınırlar konup, yollar tayin edilince şufa hakkı kalkar. (Bu hadisi Beş Kitap da tahric etmiştir. Müslim’deki metin şöyledir: “Henüz taksim edilmemiş arazi, mesken, bahçe gibi (akar nevinden) her ortaklıkta şufa hakkı vardır. (Ortaklarından birinin) ortağına haber vermeden satması helal olmaz. Satmadan önce haber verir, ortağı satın alır veya terkeder. Ortağına haber vermeden satarsa, ortağı bu mala (aynı fiyat karşılığında) hak sahibi olur.”)

Kaynak: Buhari, Şufa 1, Büyu 96, 97, Hiyel 14, Şirket 8-9, Müslim, Müsakat 134 (1608), Nesai, Büyu 108, 109 (7, 301), Ebu Davud, Büyu 73, (3513, 3514), Tirmizi, Ahkam 33, (1370)