Başlık: AV BÖLÜMÜ
Konu: Kara Avı
Ravi: Amr İbnu Şuayb an ebihi an ceddihi
Hadisin Arapçası:
وعن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جده ]أنَّ رَجًُ قالَ يَا رسُولَ اللّهِ: إنَّ لِيَ كَِباً مُكَلَّبَةً، فأفْتِنِي فِيهَا. فقَالَ: مَا أمْسَكَ عَلَيْكَ كَلْبُكَ فَكُلْ. قالَ: وَإنْ قَتَلَ. قالَ: وَإنْ قَتَلَ. قالَ: أفْتِنِي في قَوْسِي؟ قالَ: مَا رَدَّ عَلَيْكَ سَهْمُكَ فَكُلْ. قُلْتُ: وَإنْ تَغَيَّبَ عَلَيَّ؟ قَالَ: وَإنْ تَغَيَّبَ عَلَيْكَ، مَا لَمْ تَجِدْ فِيهِ أثَرَ سَهْمٍ غَيْرِ سَهْمِكَ أوْ تَجِدْهُ قَدْ صَلَّ: أي أنتنَ[. أخرجه النسائي .
Hadisin Anlamı:
Bir adam dedi ki: “Ey Allah’ın Resulü, benim öğretilmiş köpeklerim var. Onlar hakkında bana fetva ver!” Aleyhissalatu vesselam: “Köpeğin senin için tuttuğu şeyi ye!” buyurdular. Adam: “Köpek, avı öldürmüşse?” dedi. “Öldürse de!” buyurdular. Yayım hakkında da bana fetva ver!” dedi. “Okunun sana geri getirdiğini ye!” buyurdu. “Avı gözden kaybetmişsem?” dedim. “Avı gözden kaybetsen de!” buyurdu, “yeter ki, av üzerinde senin okundan başka bir ok izine rastlamamış olasın. Veya onu kokmuş bulmamış olasın.”
Kaynak: Nesai, Sayd 16, (7,191)