Kara Avı ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim Nesai Ebu Davud Tirmizi

Başlık: AV BÖLÜMÜ

Konu: Kara Avı
Ravi: Adiyy İbnu Hatim
Hadisin Arapçası:

عن عدي بن حاتم رَضِيَ اللّهُ عَنْه قال: ]قُلْتُ يَا رَسُولَ اللّهِ: إنَّا قَوْمٌ نتَصَيَّدُ بِهذِهِ الْكَِبِ. فَمَا يَحِلُّ لَنَا مِنْهَا؟ فقَالَ: إذا أرْسلْتَ كَِبَكَ المُعَلَّمَةَ وَذَكَرْتَ اسْمَ اللّهِ فَكُلْ مَا أمْسَكْنَ عَلَيْكَ إَّ أنْ يَأكُلَ الْكَلْبُ فََ تَأكُلْ فَإنِّي أخَافُ أنْ يَكُونَ إنَّمَا أمْسَكَ عَلى نَفْسِهِ، وَإنْ خَالَطَهَا كَلْبٌ مِنْ غَيْرِهَا فََ تَأكُلْ[. أخرجه الخمسة

Hadisin Anlamı:

(Bir gün): “Ey Allah’ın Resulü! Biz, şu köpeklerle avlanıyoruz. Bunlardan bize helal olanı hangisidir?” diye sormuştum, şu açıklamayı yaptı: “Muallem (terbiye edilmiş) köpeğini besmele çekerek gönderdin mi, senin için tuttuğunu ye. Ancak köpek kendisi yemeye kalkmışsa onu yeme. Zira bu durumda ben, avı köpeğin kendisi için yakalamış olmasından korkarım. Eğer senin gönderdiğin köpeklere başka bir köpek karıştı da (hangisinin yakaladığı belli değilse) yine yeme.”

Kaynak: Buhari, Büyu 3, Zebaih 1, 2, 3, 7, 8, 9, 10, Tevhid 13, Müslim, Sayd 1, (1929), Ebu Davud, Sayd 2, (2847-2851), Tirmizi, Sayd 1-7, (1465-1471), Nesai, Sayd 1-8, (7, 179-183), 19-23, (7, 193-195)