Hacc-ı Temettu Ve Haccın Feshi ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim Nesai Ebu Davud Malik

Başlık: HACC VE UMRE BÖLÜMÜ

Konu: Hacc-ı Temettu Ve Haccın Feshi
Ravi: Aişe
Hadisin Arapçası:

وفي أخرى: ]خَرَجْنَا مَعَ رسولِ اللّه # فمِنَّا مَنْ أهَلَّ بِعُمْرَة وَمِنَّا مَنْ أهَلَّ بِحَجٍّ وَعُمْرَةٍ، وِمنَّا مَنْ أهَلَّ بِحَجٍّ؛ وَأهَلَّ # بِالحَجِّ. فَأمَّا مَنْ أهَلَّ بِعُمْرَةٍ فَحَلَّ. وَأمَّا مَنْ أهَلَّ بِحَجٍّ أوْ جَمَعَ الحَجَّ وَالْعُمْرَةَ فَلَمْ يُحِلُّوا حَتَّى كَانَ يَوْمُ النَّحْرِ[ .

Hadisin Anlamı:

Bir başka rivayette şöyle denmiştir: “Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile birlikte yola çıktık. Bazılarımız umre niyetiyle ihrama girdi, bazılarımız hem hacc hem de umre niyetiyle ihrama girdi, bazılarımız da sadece hacc niyetiyle ihrama girdi. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) da sadece hacc için ihrama girmişti. Umre için ihrama girenler, (umreyi yapınca) ihramdan çıktılar. Hacc için ihrama girenler veya hacc ve umre için ihrama girenler, yevm-i nahr’e (kurbanın birinci gününe) kadar ihramdan çıkmadılar.”

Kaynak: Buhari, Umre 6, 8, 9, Hayz 1, 7, Hacc 3, 33, 81, Edahi 3, 10, Müslim, Hacc 111-135, (1211-1212), Muvatta, Hacc 223-224, (1,410-412), Ebu Davud, Menasik 23, (1778-1783), Nesai, Hacc 77, (5, 177-178), Tirmizi, Hacc 91, (934)