Camiye Girip Çıkarken
Cami, Müslümanların toplu olarak ibadet ettikleri mabettir.
Mabedin varlığı, ilk insana kadar dayandırılmaktadır.
Nitekim Kur’ân-ı Kerim’de insanlar için inşa edilen ilk
mabedin Kâbe olduğu bildirilmektedir. (Âl-i İmrân, 3/96) Onun
ilk bânisinin Hz. Âdem olduğu rivayetleri vardır. (bk. DİA,
Cami maddesi)
Namazların kılındığı, Allah’ın zikredildiği camilerin,
manevî bir atmosfere sahip olduğu bir gerçektir. Camiler,
Müslümanların âdeta ortak evi konumundadır. Böylesi
önemli bir işleve sahip camilere girerken, çıkarken ve orada
bulunurken bazı kurallara uymak; bu mekânların nezaket
ve nezahetine mani olacak, saygınlığını zedeleyecek söz ve
davranışlardan uzak durmak gerekir. Ayrıca böylesi kutsal
mekânlara girerken ve çıkarken, Peygamberimizden nakledilen
dua örneklerini okumak önem arz etmektedir.
Peygamberimiz (s.a.s.) camiye girerken;
رَبِّ اغْفِرْ لِى ذُنُوبِى وَافْتَحْ لِى أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ
“Rabbiğfirlî zünûbî veftah lî ebvâbe rahmetike”
“Rabbim! Günahımı affet, rahmet kapılarını bana aç” diye
dua eder, camiden çıkarken ise,
رَبِّ اغْفِرْ لِى ذُنُوبِى وَافْتَحْ لِى أَبْوَابَ فَضْلِكَ
“Rabbiğfirlî zünûbî veftah lî ebvâbe fadlike”
“Rabbim! Günahımı affet, lütuf kapılarını benim için aç”
diye dua ederdi. (Tirmizî, Salât, 231)
Camiye sağ ayakla eûzü besmele çekilerek ve yukarıdaki
dua okunarak girilir, kerahet vakti değilse iki rekat namaz
kılınır, vaaz ediliyorsa veya Kur’ân okunuyorsa sessizce
dinlenir. Camiden sol ayakla ve yukarıda zikredilen dua
okunarak çıkılır.