Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR
Konu: Bakara Suresi
Ravi: İbnu Abbas
Hadisin Arapçası:
وعن ابن عباس رَضِىَ اللّهُ عَنْهما قال: ]لمَّا نَزَلَ قَوْلُهُ تعالى: وََ تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إَّ بِالَّتِى هِىَ أحْسَنُ، وَقَوْلُهُ تَعَالى: إنَّ الَّذِينَ يَأكُلُونَ أمْوَالَ اليَتَامى ظُلْماً إنَّمَا يَأكُلُونَ في بُطُونِهِمْ ناراً وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيراً انْطَلقَ مَنْ كَانَ عِنْدَهُ فَعَزَلَ طَعَامَهُ مِنْ طَعَامِهِ وَشَرَابَهُ مِنْ شَرابِهِ فإذَا فَضَلَ مِنْ طَعَامِ الْيَتِيمِ وَشَرابِهِ شَئٌ حُبِسَ لَهُ حَتَّى يَأكُلَهُ أوْ يَفْسُدَ. فاشْتَدَّ ذلِكَ عَلَيْهِمْ فذكَرُوا ذلِكَ لِرَسولِ اللّهِ # فأنْزَلَ اللّهُ تعالى: وَيَسْئلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى قُلْ إصَْحٌ لُهُمْ خَيْرٌ وَإنْ تُخَالِطُوهُمْ فإخْوَانُكُمْ، فَخَلَطُوا طَعَامَهمْ بِطَعاَمِهِمْ وشَرَابهُمْ بِشَرَابِهِمْ[. أخرجه أبو داود والنسائى .
Hadisin Anlamı:
Cenab-ı Hakk’ın şu sözleri nazil olduğu zaman: “Yetim rüşdüne erinceye kadar, onun malına o en güzel olanından başka bir suretle yaklaşmayın”, keza “Yetimlerin mallarını haksız (ve haram) olarak yiyenler karınlarına ancak bir ateş yemiş olurlar. Onlar çılgın bir ateşe gireceklerdir” (Nisa, 10) yanında yetim bulunanlar hemen gidip yetimlerin yiyeceğini ve içeceğini kendilerinin yiyip içeceklerinden ayırdılar. Yetime ait yiyecek ve içeceklerden bir şey artsa ona dokunulmuyor, yiyinceye veya kokuşup bozuluncaya kadar saklanıyordu. Bu hal, bir kısım müşkilatlara sebep oldu. Durum Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e arzedildi. Bunun üzerine şu ayet nazil oldu: “Sana yetimleri sorarlar. De ki, “Onları faydalı ve iyi bir hale getirmek hayırlıdır. Şayet kendileriyle bir arada yaşarsanız onlar sizin kardeşlerinizdir” (Bakara, 220). Bu ayet üzerine yetimlerin yiyeceklerini ve içeceklerini kendi yiyecek ve içeceklerine karıştırdılar.”
Kaynak: Ebu Davud, Vesaya 7, (2871), Nesai, Vesaya 11, (6, 256-257)