Ashabın Fazilet Ve Menkıbelerinin Yüceliği ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Tirmizi

Başlık: FAZİLETLER BÖLÜMÜ

Konu: Ashabın Fazilet Ve Menkıbelerinin Yüceliği
Ravi: Büreyde
Hadisin Arapçası:

وعن بريدة رَضِيَ اللّهُ عَنْه قال: ]قَالَ رَسُولُ اللّهِ #: يَا بَِلُ بِمَ سَبَقْتَنِى الى الْجَنَّةِ؟ فَمَا دَخَلْتُ الْجَنَّةَ قَطُّ إَّ سَمِعْتُ خَشْخَشَتَكَ أمَامِى دَخَلْتُ الْبَارحَةَ الْجَنَّةَ فَسَمِعْتُ خَشْنَشَتَكَ أمَامِي، فَأتَيْتُ عَلى قَصْرٍ مُرَبَّعٍ مُشَرَّفٍ مِنْ ذَهَبٍ. فَقُلْتُ: لِمَنْ هذَا الْقَصْرُ؟ فَقَالُوا لِرَجُلٍ مِنَ الْعَرَبِ؛ فَقُلْتُ: أنَا عَرَبِىٌّ، لِمَنْ هذَا الْقَصْرُ؟ قَالُوا لِرَجُلٍ مِنْ قُرَيْشٍ فَقُلْتُ: أنَا مِنْ قُرَيْشٍ، لِمَنْ هذَا الْقَصْرُ؟ قَالُوا لِرَجُلٍ مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ # فَقُلْتُ: أنَا مُحَمَّدٌ، لِمَنْ هذَا الْقَصْرُ؟ قَالُوا: لِعُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِيَ اللّهُ عَنْه. فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللّهِ! مَا أُذِّنْتُ قَطُّ إَّ وَصَلَّيْتُ رَكْعَتَيْنِ، وَمَا أُحْدَثْتُ قَطُّ إَّ تَوَضَّأْتُ عِنْدَهُ، وَرَأيْتُ أنَّ للّهِ عَلىَّ رَكْعَتَيْنِ. فَقَالَ رَسُولُ اللّهِ #: بِهِمَا[. أخرجه الترمذي وصححه .

Hadisin Anlamı:

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdular ki: “Ey Bilal! Ne ile benden önce cennete girdin? Her ne zaman cennete girdiysem, her seferinde önümde senin hışırtını işittim. Dün gece de cennete girmiştim, önümde (yine) senin hışırtını duydum. Sonra altından şerefeler olan murabba bir köşke geldim. “Bu köşk kimin?” diye sordum. “Arapardan birinin!” dediler. Ben cevaben: “Ama ben de bir Arabım, (benim olmadığına göre) bu köşk kimin?” dedim. Bunun üzerine: “Kureyş’ten birinin!” dediler. Ben tekrar: “Ben de bir Kureyşliyim, bu köşk kimin?” dedim. Bu sefer: “Muhammed ümmetinden birinin.” dediler. Ben de: “Muhammed benim, bu köşk kimin?” dedim. Bunun üzerine: “Ömer İbnu’l-hattab’ın” dediler Radıyallahu Anh. Bunun üzerine Bilal: “Ya Resulullah! Her ezan okuyuşunda iki rek’at namaz kıldım. Her ne zaman hades vaki oldu ise derhal abdest tazeledim ve Allah’a iki rek’at namaz kılmayı üzerimde borç gördüm” dedi. Bilal’in bu açıklaması üzerine Aleyhisselatu vesselam: “İşte bu iki şey sebebiyle (cennete girmede benden evvel davranmış olmalısın” buyurdular.

Kaynak: Tirmizi, Menakıb, (3690)