Gazveler – Fetih ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Nesai Ebu Davud

Başlık: GAZVELER BÖLÜMÜ

Konu: Gazveler – Fetih
Ravi: Sa’d İbnu Ebi Vakkas
Hadisin Arapçası:

وَعَنْ سَعْدِ بْنِ أبِي وَقَّاصٍ رَضِيَ اللّهُ عَنْه قَالَ: ]لَمَّا كَانَ يَوْمُ الْفَتْحِ أمَّنَ رسولُ اللّهِ # النَّاسَ إَّ أرْبَعَةَ نَفَرٍ وَامْرَأتَانِ. فِيهِمُ ابْنُ أبِي السَّرْحِ فَاخْتَبَأ عِنْدَ عُثْمَانَ رَضِيَ اللّهُ عَنْه. فَلَمَّا دَعَا رسولُ اللّهِ # النَّاسَ إلى الْبَيْعَةِ جَاءَ بِهِ عُثْمَانُ حَتّى وَقّفَهُ عَلى رسولِ اللّهِ #. قَالَ: يا نَبِىَّ اللّهِ بَايِعْ عَبْدَ اللّهِ؛ فَرَفَعَ رَأسَهُ فَنَظَرَ إلَيْهِ ثَثاً، كُلُّ ذلِكَ يَأبَى أنْ يُبَايِعَهُ ثُمَّ بَايَعَهُ بَعْدَ الثَّالِثَةِ. ثُمَّ أقْبَلَ عَلى أصْحَابِهِ فقَالَ: مَا كَانَ فيكُمْ رَجُلٌ رَشِيدٌ يَقُومُ إلى هذا حِينََ رَأنِى كَفَفْتُ يَدِى عَنْ بَيْعَتِهِ فَيَقْتُلُهُ. فَقَالُوا: مَا نَدْرِى مَافِى نَفْسِكَ أَ أوْمَاتَ إلَيْنَا بِعَيْنِكَ فقَالَ: إنَّهُ َ يَنْبَغِى لِنَبِىٍّ أنْ تَكُونَ لَهُ خَائِنَةُ ا‘عْيُنِ. قَالَ أبُو دَاوُدَ: وَكَان عَبْدُاللّهِ أخَا عُثْمَانَ مِنَ الرَّضَاعَةِ[. أخرجه أبو داود والنسائي.»الرَّشَيدُ« اللَّبِيبُ العاقِلُ الفطن.و»خَائِنَةُ ا‘عْيُنِ« كِنَايَةٌ عن الرَّمْز وَا“شَارة.

Hadisin Anlamı:

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), fetih günü dört erkek iki kadın dışında, herkese (hayatını bağışladı ve) eman tanıdı. Bu dörtler arasında İbnu Ebi Sarh da vardı. Hazreti Osman’ın yanında saklandı. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) halkı, kendisine biat etmeye çağırınca, Hazreti Osman Radıyallahu Anh onu da getirip Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın yanında durdurdu ve: “Ey Allah’ın Resulü! Abdullah’tan biat al!” dedi. Aleyhissalatu vesselam (hiç ses çıkarmadan) üç sefer başını kaldırıp ona baktı. Her seferinde bey’at’tan imtina ediyordu. Üç seferden sonra, onunla da biat etti. Sonra ashabına yönelip: “İçinizden elimi bey’at için vermekten imtina ettiğimi görünce kalkıp öldürecek aklı başında bir adam yok muydu?” buyurdular. Ashab: “İçinizden geçeni nasıl bilelim. Keşke bize gözünüzle bir imada bulunsaydınız!” dediler. Bunun üzerine: “Bir peygambere hain gözlü olmak yaraşmaz” buyurdular. [Ebu Davud der ki: “Abdullah, HazretiOsman’ın süt kardeşiydi.”]

Kaynak: Ebu Davud, Cihad 127, (2683), Nesai, Tahrimu’d-Dem 14, (7,105,106)