İstincanın Adabı ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Müslim Ebu Davud

Başlık: TAHARET (TEMİZLİK) BÖLÜMÜ

Konu: İstincanın Adabı
Ravi: Abdullah İbnu Ca’fer
Hadisin Arapçası:

وعن عبداللّه بن جعفر رَضِيَ اللّهُ عَنْهما قال: ]أرْدَفَنِى رَسولُ اللّهِ # ذَاتَ يَوْمٍ خَلْفَهُ فَأسَرَّ إلىَّ حَدِيثاً َ أُحَدِّثُ بِهِ أحَداً من النّاسِ، وَكانَ أحَبَّ مَا اسْتَتَرَ بِهِ رسولُ اللّهِ # لِحَاجِتِهِ هَدَفٌ أوْ حَائِشُ نَخْلٍ[. أخرجه مسلم.»الهَدَفُ«: هنا المرتفع.»وَالَحائِشُ«: الحائط من النخل .

Hadisin Anlamı:

Bir gün Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) beni, bineğinin terkine bindirdi. Bana halktan kimseye söylemiyeceğim bir sözü sır olarak söyledi. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın kaza-ı hacet için perdelendiği şeylerin O’na en hoş geleni ya bir tümsek veya bir hurma kümesiydi.

Kaynak: Müslim, Hayz 79, (342), Ebu Davud, Cihad 47, (2549)