Kunut ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Nesai Ebu Davud Tirmizi

Başlık: NAMAZ BÖLÜMÜ

Konu: Kunut
Ravi: Hasan İbnu Ali İbnu Ebi Talib
Hadisin Arapçası:

وعن الحسن بن على بن أبى طالب رَضِيَ اللّهُ عَنْهما قال: ]عَلّمَنِى رَسُولُ اللّهِ # كَلِمَاتٍ أقُولُهُنّ في الْوَتْرِ: اللَّهُمَّ اهْدِنِى فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِى فِيمَنْ عَافيْتَ، وَتَوَلَّنِى فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِى فِيمَا أعْطَيْتَ، وَقِنِى شَرَّ مَا قَضَيْت، فإنَّكَ نَقْضِى وََ يُقْضَى عَلَيْكَ، وَإنَّهُ َ يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، تَبَارَكَتْ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ[. أخرجه أصحاب السنن .

Hadisin Anlamı:

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bana vitirde okuduğum bir dua öğretti. Şöyle ki: “Allahım! Beni hidayet verdiklerinden kıl, afiyet verdiklerinden eyle, Beni, işlerini üzerine aldıkların arasına koy. (Ömür, mal, ilim, v.s.’den) verdiklerini hakkımda mübarek kıl. Vukuuna hükmettiğin şerlerden beni koru. Sen dilediğin hükmü verirsin, kimse seni mahkum edemez. Sen kimin işini üzerine aldıysan o zelil olmaz. Rabbimiz! Sen münezzehsin, muallasın.”

Kaynak: Ebu Davud, Salat 340, (1425,1426), Tirmizi, Salat 341, (464), Nesai, Kıyamu’l-Leyl, 51, (3, 248)