Başlık: SEFER (YOLCULUK) VE ADABI BÖLÜMÜ
Konu: Yürüme Ve Konaklama
Ravi: Ebu Sa’lebe el-Huşeni
Hadisin Arapçası:
وعن أبى ثَعْلَبَةَ الخُشَنِىِّ رَضِيَ اللّهُ عَنْه قال: ]كانَ النَّاسُ إذَا نَزَلَ رسولُ اللّهِ مَنْزًِ تَفَرَّقُوا في الشِّعَابِ وَا‘وْدِيَةِ. فقَالَ النَّبىُّ # إنَّ تَفَرُّقَكُمْ في الشِّعَابِ وَا‘وْدِيَةِ إنَّمَا ذلِكُمْ مِنَ الشّيْطَانِ، فَلَمْ يَنْزلُوا بَعْدُ مَنْزَِ إّ انْضَمَّ بَعْضُهُمْ إلى بَعْضٍ حَتَّى يُقَالَ لَوْ بُسِطَ عَلَيْهِمْ ثَوْبٌ لَعَمَّهُمْ[ .
Hadisin Anlamı:
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) sefer sırasında konaklayınca yanında bulunan halk vadilere ve dağ geçitlerine dağılırdı. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): “Vadilere ve geçitlere dagılmanız şeytan işidir” diye ikaz etti. Bundan sonra herhangi bir yere inilince birbirlerine yakın şekilde yerleşirlerdi. Öyle ki, “Üzerlerine bir yaygı atılsa hepsini örter” denirdi.
Kaynak: Ebu Davud, Cihad 97, (2628)