Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR
Konu: Al-i İmran Suresi
Ravi: İbnu Ömer
Hadisin Arapçası:
وعن ابن عمر رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما قال: ]كانَ رَسُولُ اللّهِ #: يَدْعُو عَلََى صَفْوَانَ بنِ أمَيَّةَ، وَسُهَيْلِ بنِ عَمْرٍو، وَالْحَارِثِ بن ِهشَامٍ؛ فَنَزَلتْ لَيْسَ لَكَ مِنَ ا‘مْرِ شَئٌ أوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإنَّهُمْ ظَالِمُونَ[. أخرجه البخارى والترمذى والنسائى .
Hadisin Anlamı:
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Safvan İbnu Umeyye, Süheyl İbnu Amr ve el-Haris İbnu Hişam’a beddua ediyordu. Bunun üzerine şu ayet indi: “Allah’ın, onların tövbelerini kabul veya onlara azab etmesi işiyle senin bir ilişiğin yoktur, çünkü onlar zalimlerdir” (Al-i İmran, 128).
Kaynak: Buhari, Megazi 21, Tefsir, Al-i İmran 9, Tirmizi, Tefsir, Al-i İmran (3007, 3008), Nesai, Salat 121, (2, 203)