Bakara Suresi ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Ebu Davud Malik

Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR

Konu: Bakara Suresi
Ravi: Aişe
Hadisin Arapçası:

وعن عائشة رضىَ اللّه عنها قالت نزل قوله تعالى: ]َ يُؤَاخِذُُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ في أيْمَانِكُمْ؛ في قولِ الرَّجُلِ؛ َ وَاللّهِ، وَبَلَى واللّهِ[. أخرجه البخارى ومالك وأبو داود وهذا لفظ البخارى، ورواه أبو داود مرفوعاً وموقوفاً عليها.قال مالك في الموطأ: أحْسَنُ مَا سَمِعْتُ في ذلكَ أنَّ اللَّغْوِ حَلِفُ ا“نْسَانِ عَلَى الشَّئِ يَسْتَيقِنُ أنَّهُ كذلِكَ ثُمَّ يُوجدُ بِخِفِهِ فََ كَفّارة فيهِ، والَّذِي يَحلِفُ عَلَى الشّئ وهوَ يَعْلمُ أنَّهُ آثمٌ كاذِبٌ ليُرضِى بِهِ أحداً وَيَقتطِعَ بِهِ مَاً فهذَا أعْظَمُ مِنْ أنْ تَكُونَ لَهُ كَفّارةٌ.

Hadisin Anlamı:

Kur’an’daki: “Allah sizi (dil alışkanlığı olarak maksadsız yapılan) lağv yeminleriniz için muaheze etmez” ayeti kişinin sözünde sıkça kullandığı, “vallahi evet”, “billahi hayır” gibi yeminleri için nazil oldu.” (Yukandaki metin Buhari’den alınmadır. Hadisi, Ebu Davud hem Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in sözü olarak hem de Hazreti Aişe Radıyallahu Anh’nin sözü olarak iki şekilde rivayet etmiştir. İmam Malik Muvatta’da bu hadisle ilgili olarak şunu söyler: “Bu mevzuda işittiğimin en güzeli şudur: “Ayette geçen “Lağv”, bir kimsenin öyle bildiği için bir şey hakkında yaptığı yemindir, ancak sonradan, o şeyin, bildiği gibi olmadığını anlar. Bu durumda yaptığı yemin için kefaret gerekmez. Ancak bir kimse de çıkıp, günahkar ve yalancı olduğunu bile bile, birilerini memnun etmek veya bir malı ede etmek için yemin ederse bu öylesine büyük bir günahtır ki, bunun kefareti yoktur.”)

Kaynak: Buhari, Eyman 14, Tefsir, Maide 8, Ebu Davud, Eyman 7, (3254), Muvatta, Eyman 9, (2, 477)