Ebeveyne İyilik ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Ebu Davud Tirmizi

Başlık: BİRR ( İYİLİK, GÜZEL DAVRANIŞ) BÖLÜMÜ

Konu: Ebeveyne İyilik
Ravi: Behz İbnu Hakim
Hadisin Arapçası:

وعن بهز بن حكيم عن أبيه عن جده معاوية بن حيدة القشيرى رضى اللّه عنه قال: ]قُلْتُ يَا رَسُولُ اللّهِ مَنْ أبرُّ؟ قالَ أمَّكَ. قُلْتُ ثمّ مَنْ؟ قالَ أمَّكَ. قلتُ ثمّ مَنْ؟ قَالَ أمَّكَ. قلتُ ثمّ مَنْ؟ قالَ أباكَ ثمّ ا‘قْرَبَ فَا‘قْربَ[. أخرجه أبو داود والترمذى.وزاد أبو داود في رواية ]أَ يسألُ رجلٌ موهُ من فضلٍ هوَ عِنْدَهُ فيَمْنَعَهُ إياهُ إّ دُعِىَ لهُ يومَ القِيامةِ فضلُهُ الَّذِى منعهُ شُجَاعاً أقرَعَ[.قالَ أبو داود: »ا‘قرع« الَّذى قد ذهب شعر رأسه من السمِّ .

Hadisin Anlamı:

Babası tarikiyle dedesi Mu’aviye İbnu Hayde el-Kuşeyri Radıyallahu Anh’den naklediyor. Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e : “Ey Allah’ın Resulü, kime iyilik yapayım? diye sordum. Bana: “Annene” diye cevap verdi. “Sonra kime?” diye tekrar ettim. “Annene” dedi. “Sonra kime?” dedim. “Annene” dedi. “Sonra kime?” dedim, bu dördüncüde “Babana, sonra da tedrici yakınlarına” diye cevap verdi. (Ebu Davud bir rivayette şu ziyadeyi kaydeder: “Haberiniz olsun, kişi azatlısından bir fazlasını istese, azadlı (mevla) bu (ihtiyaç fazlası)na sahib olduğu halde yerine getirmese kıyamet günü vermemiş olduğu bu fazlalık bir engerek yılanı olarak kendisine getirilir.”)

Kaynak: Ebu Davud, Edeb 129, (5141), Tirmizi, Birr 1, (1898)