Hadis Arapça TürkçeSahihi Buhari Buhari Hadisleri

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Ve Geride bıraktıklarının Mirası ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari

Başlık: MİRAS BÖLÜMÜ

Konu: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Ve Geride bıraktıklarının Mirası
Ravi: Asım el-Ahvel
Hadisin Arapçası:

وعن عاصم ا‘حْول قال: ]رَأيْتُ قَدَحَ رَسُولِ اللّهِ # عِنْدَ أنسِ بْنِ مَالِكٍ، وَكَانَ قَدِ انْصَدَعَ فَسَلْسَلَهُ بِفِضَّةٍ. قَالَ: وَهُوَ قَدَحٌ عَرِيضٌ مِنْ نُضَارٍ. قَالَ مَعْمَرٌ: وَالنُّضَارُ شَجَرٌ بِنَجْدٍ؛ وَقَالَ أنَسٌ: لَقَدْ سَقَيْتُ رََسُولَ اللّهِ # في هذا الْقَدَحِ مَاَ أُحْصِى. قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ سِيرِينَ رَحِمَهُ اللّهُ: وَقَدْ رَأيْتُ ذلِكَ الْقَدَحَ وَكَانَ فيهِ حَلْقَةٌ مِنْ حَدِيدٍ فأرَادَ أنَسٌ أنْ يَجْعَلَ مَكَانَهَا حَلْقَةً مِنْ فِضَّةٍ أوْ ذَهَبٍ. فقَالَ أبُو طَلْحَةَ رَضِيَ اللّهُ عَنْه: َ تُغَيِّرْ شَيْئاً فَعََلَهُ رَسُولُ اللّهِ # فَتَرَكَهُ؛ وَقَالَ أنَسٌ رَضِيَ اللّهُ عَنْه: لَقَدْ سَقَيْتُ رَسُولَ اللّهِ # بِقَدَحِي هذَا الشَّرَابَ كُلّهُ: الْعَسَلَ، وَالنَّبِيذَ، وَالْمَاءَ، وَاللَّبْنَ[. أخرجه البخاري.»النُّضَارُ« قِيل: هو خشب أثل يكون بالغور .

Hadisin Anlamı:

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın su bardağını Enes İbnu Malik Radıyallahu Anh’in yanında gördüm, bardak çatlamıştı. Enes onu gümüş (halkalar) ile bağlayıp tutturmuştu.” Asım ilaveten dedi ki: “O nudar ağacından yapılmış geniş, [güzel] bir bardaktı.” Ma’mer der ki: “Nudar, Necid’de yetişen bir ağaç çeşididir.” Enes der ki: “Ben bu bardakla, Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e sayamayacağım kadar çok su verdim!” Muhammed İbnu Şirin rahimehullah der ki: “Ben bu bardağı gördüm. Onun demirden bir halkası vardı. Enes onun yerine gümüşten veya altından bir halka koymak istemişti. Ebu Talha kendisine: “Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın yapmış olduğu bir şeyi değiştirme!” dedi. O da bundan vazgeçti. Enes Radıyallahu Anh der ki: “Ben bu kadehimle Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e, her çeşit meşrubat içirdim: Bal, nebiz, su ve süt!”

Kaynak: Buhari, Eşribe 30, Humus 5, (Hadis bu veçhiyle Buhari’de mevcut olmayıp Ahmed İbnu Hanbel’in Müsned’inde gelmiştir: 3, (247)

İlgili Makaleler