Başlık: KAZA (DAVA) VE HÜKÜM BÖLÜMÜ
Konu: Kazanın Kerahati
Ravi: Abdullah İbnu Mevhib
Hadisin Arapçası:
وعن عبداللّهِ بنِ مَوْهَبٍ: ]أنَّ عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ رَضِيَ اللّهُ عَنْه قَالَ ُبْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللّهُ عَنْهما: اِذْهَبْ فَاقْضِ بَيْنَ النَّاس. قَالَ: أوَ تُعْفِينِي يَا أمِيرَ الْمُؤْمِنينَ؟ فقَالَ: وَمَا تَكْرَهُ مِنْ ذلِكَ، وَقَدْ كَانَ أبُوكَ قَاضِيّاً. قَالَ: ‘نِّي سَمِعْتُ رَسُولُ اللّهِ #: يَقُولُ: مَنْ كَانَ قَاضِياً فَقَضى بِالْعَدْلِ فَبِالْحَرِىّ أنْ يَنْقَلِيَ مِنْهُ كَفَافاً فَمَا أرْجُو بَعْدَ ذلِكَ[. أخرجه الترمذي.يقال فن »بالحريّ« أن يكرم: أي هو أهل لذلك وحقيق به .
Hadisin Anlamı:
Osman İbnu Affan, İbnu Ömer radıyallahu anhüm’e: “Git insanlar arasında hükmet!” dedi. Abdullah: “Ey mü’minlerin emiri, beni bu vazifeden affetmez misiniz?” diye ricada bulundu. Hazreti Osman radıyallahu anh: “Bundan niye kaçıyorsun? Senin baban da kadı idi” diye ısrar etmek istedi. Ancak Abdullah dedi ki: “Doğru da, ben Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın: “Kim kadı olur ve adaletle hükmederse, bu kimse başabaş (sevap ve günahı eşit) ayrılmaya liyakat kazanmıştır” dediğini işittim. Artık (Resulullah’ın bu sözünden) sonra ne ümid edebilirim?” [Hazreti Osman bunun üzerine İbnu Ömer’e teklifte bulunmadı.]”
Kaynak: Tirmizi, Ahkam 1, (1322)