Başlık: HİLAFET VE İMAMETLE İLGİLİ BÖLÜM
Konu: Emir Olmanın Kötülüğü
Ravi: Ebu Musa
Hadisin Arapçası:
وعن أبى موسى رَضِىَ اللّهُ عَنْه قال: ]دَخَلْتُ عَلى النَّبىِّ # أنَا وَرَجَُنٍ مِنْ بَنِى عَمِّى، فقَالَ أحَدُهُما يَارسُولَ اللّهِ: أمِّرْنَا عَلى بَعْضِ مَا وََّكَ اللّهُ تَعالى، وَقالَ اŒخَرُ: مِثْلَ ذلِكَ، فقَالَ: إنَّا وَاللّهِ َ نُوَلِّى هذَا الْعَمَلَ أحَداً سَألَهُ أوْ أحَداً حَرَصَ عَلَيْهِ[. أخرجه الخمسة إ الترمذى .
Hadisin Anlamı:
Yanımda amcamın evlatlarından iki kişi daha olduğu halde Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın huzuruna girdim. Yanımdakilerden biri: “Ey Allah’ın Resulü! Allah’ın sana tevdi ettiği işlerden bazıları üzerine bizi emir tayin et” dedi. Diğeri de aynı talepde bulundu. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’ın onlara cevabı şu oldu: “Biz, Allah’a kasem olsun, bu işe, onu taleb eden veya ona hırs gösteren hiç kimseyi tayin etmeyiz!”
Kaynak: Buhari, Ahkam 7, 12, İcare 8, İstitabe 2, Müslim, İmaret 7, (1733), Ebu Davud, Haraç 2, (2930), Nesai, Adabu’l-Kudat 4, (8, 224)