Başlık: CİHAD BÖLÜMÜ
Konu: Eman Ve Sulh
Ravi: Amir İbnu Şehr
Hadisin Arapçası:
وعن عامر بن شهر رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ قال: ]لَما خَرجَ رسولُ اللّهِ # قالتْ لِى هَمْدَانُ هَلْ أنْتَ آتٍ هذَا الرَّجُلَ وَمُرْتَادٌ لَنَا، فإنْ رَضِيَتَ لَنَا شَيْئاً رَضِيْنَاهُ، وَإنْ كَرِهَتْ شَيئاً كَرِهْنَاهُ. قُلْتُ: نَعَمْ. فَجِئْتُ حَتَّى قَدِمْتُ رسولِ اللّهِ # فَرَضِيتُ أمْرَهُ وَأسْلَمَ قَوْمِى، وَكَتَبَ لِى رسولُ اللّهِ # هذَا الْكِتَابَ إلى عُمَيْرِ ذِى مِرَّانَ. قاَلَ: وَبَعَثَ رسولُ اللّه # مَالِكَ بن مِرَارَةَ الرَّهَاوِىَّ إلى الْيَمَنِ جَمِيعاً فَأسْلَمَ عَكٌّ ذُو خَيْوَانَ. قَالَ: فقِيلَ لِعَلٍٍّ انْطَلِقْ إلى رسولِ اللّه # وَخُذْ مِنْهُ ا‘مَانَ عَلى بَلَدِكَ وَمَالِكَ. فَقَدِمَ: فَكَتَبَ لَهُ النَّبىُّ: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لِعَكٍّ ذِى خَيْوَانَ إنْ كَانَ صَادِقاً في أرْضِهِ وَمَالِهِ وَرَقِيقِهِ فَلَهُ ا‘مَانُ، وَذِمَّةُ رسولِ اللّه #، وَكَتَبَ خَالِدُ بنُ سَعِيدِ ينِ الْعَاصِ[. أخرجه أبو داود .
Hadisin Anlamı:
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) (peygamber olarak ortaya) çıktığı zaman, Hamdan kabilesi bana: “Gidip şu adam hakkında araştırıp bize haber getirebilir misin? Şayet bizim adımıza memnun kalırsan biz de onu kabul ederiz, şayet beğenmediğin bir husus olursa biz de reddederiz” dediler. Ben de: “Pekala!” dedim. Yola çıkıp Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in yanına kadar geldim. (Gördüm, inceledim ve) memnun kaldım. Kavmim de Müslüman oldu. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), Ümeyr Zi Merran’a şu mektubu yazdı. Ravi devamla der ki: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Malik İbnu Mirare er-Rehavi’yi Yemen’in tamamına (elçi olarak) yolladı. Akk Zü Hayvan Müslüman oldu. Ravi devamla der ki: “Akk’a: “Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e git, köyün ve malın için kendisinden eman al” dendi. O da hemen Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e geldi. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kendisine şu eman mektubunu yazdı: “Bismillahirrahmanirrahim, Allah’ın Resulü Muhammed’den Akk Zü Hayvan’a: “Eğer arazisinde, malında, kölesinde (İslam’a) sadık kalırsa, kendisine eman vardır, Allah’ın ve Allah’ın Resulü Muhammed’in garantisi vardır. Bu emanı Halid İbnu Said İbni’l-As yazdı.”
Kaynak: Ebu Davud, Haraç 27, (3027)