DÜŞMAN VEYA GÜÇ SAHİBİ BİRİSİYLE KARŞILAŞINCA YAPILAN DUA ARAPÇA TÜRKÇE
(( اَللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ فيِ نُحُورِهِمْ، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ.))
126- (3/1) “Allahım! Biz, onları düşman ile baş başa bırakır ve onların şerlerinden sana sığınırız.”[1]
(( اَللَّهُمَّ أَنْتَ عَضُدِي، وَأَنْتَ نَصِيريِ، بِكَ أَحُولُ، وَبِكَ أَصُولُ، وَبِكَ أُقَاتِلُ.))
127-(3/2) “Allahım! Sen benim dayanağımsın, sen benim yardım edenimsin. Senin yardımınla hareket eder, senin yardımınla düşmana saldırır ve senin yardımınla düşmanla savaşırım.”[2]
(( حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ.))
128- (3/3) “Allah bize yeter! O ne güzel vekildir.”[3]
[1] Ebu Dâvud, (2/89); Hâkim, sahih olduğunu söylemiş, İmam Zehebî de buna muvafakat etmiştir.
[2] Ebu Davud (3/42), Tirmizi, (5/572); bkz. Sahih-i Tirmizi, (3/183).
[3] Buhâri, (5/172).