BEŞ VAKİT NAMAZIN EDASI VE TERKİNDEKİ BÜYÜK TEHDİT ARAPÇA TÜRKÇE HADİSİ ŞERİFLER RİYAZUS SALİHİN

395- وعن جابرٍ رضي اللَّه عنهُ قال : سمعتُ رسولَ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يقولُ : « إِنَّ بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ والكُفْرِ تَرْكَ الصَّلاةِ » رواه مسلم .

1078-395 Cabir (r.a.) şöyle dedi. Rasûlullah (s.a.v)i şöyle derken işittim. “Gerçekten kişi ile küfür ve şirk arasında namazı terk etmek vardır.” (Müslim, İman 134)

396- وعن شقِيق بنِ عبدِ اللَّهِ التابعيِّ المُتَّفَقِ على جَلالتهِ رَحِمهُ اللَّه قال : كانَ أَصْحابُ مُحَمَّدٍ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم لا يرونَ شَيْئاً مِنَ الأَعْمالِ تَرْكُهُ كُفْرٌ غَيْرَ الصَّلاةِ.رواه الترمذي في كتاب الإِيمان بإِسنادٍ صحيحٍ.

1080-396 İman ve amelinde büyük bir şahsiyet olduğunda görüş birliği bulunan Tabiinden Şakîk ibn Abdullah şöyle dedi: Muhammed (s.a.v.)in ashabı namazdan başka amellerden hiç birinin terk edilmesini küfür saymazlardı. Ancak namazın terkedilmesini küfür olarak kabul ederlerdi. (Tirmizi İman 9)