Ahzab Suresi ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim Tirmizi

Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR

Konu: Ahzab Suresi
Ravi: Aişe
Hadisin Arapçası:

وعن عائشة رَضِىَ اللّهُ عَنْها قالت: ]لَوْ كَانَ رسولُ اللّه # كَاتماً شَيْئاً مِنَ الْوَحْىِ لَكَتَمَ هذِهِ اŒيةَ: وَإذْ تَقُولُ لِلَّذِى أنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِ. يَعْنِى: بِا“سْمِ؛ وَأنْعَمْتَ عَلَيْهِ. بِالْعِتْقِ: أمْسِكْ عَلَيكَ زَوْجَكَ إلى قَوْلِهِ وَكَانَ أمْرُ اللّه مَفْعُوً؛ وَإنَّ رسُول اللّهِ # لَمَّا تَزَوَّجَهَا قالُوا: تَزَوَّجَ حَلِيلَةَ ابْنِهِ. فَأنْزَلَ اللّهُ تعالى: مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أبَا أحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلكِنْ رسُول اللّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ. وَكَانَ رسولَ اللّه # تَبَنَّاهُ وَهُوَ صَغِيرٌ فَلَبِثَ حَتَّى صَارَ رَجًُ يُقَالُ لَهُ زَيْدُ ابْنُ مُحَمَّدٍ. فَأنْزَلَ اللّهُ تعالى: ادْعُوهُمْ Œبَائِهِمْ اŒية. فَُنُ ابْنُ فَُنٍ، وَفَُنُ أخُو فَُنٍ[. أخرجه الترمذى وصححه .

Hadisin Anlamı:

Eğer Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kendisine inen vahiyden bir şey gizleseydi şu ayeti gizlerdi: “(Habibim) hatırla o zamanı ki, Allah’ın kendisine -İslam’la- nimet verdiği ve senin de yine kendisine lütufta bulunduğun zata sen: “Zevceni uhdende tut. Allah’tan kork” diyordun da Allah’ın açığa çıkarıcısı olduğu şeyi içinde gizliyor, insanların (dedikodusundan) korkuyordun. Halbuki Allah kendisinden korkmana daha layıktı. Şimdi madem ki Zeyd o kadından ilişiğini kesti, biz onu sana zevce yaptık. Ta ki oğullukların, kendilerinden ilişkilerini kestikleri zevceler(ini almakta) mü’minler üzerine günah olmasın. Allah’ın emri yerine getirilmiştir” (Ahzab, 37). Nitekim Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), Zeyneb’le evlenince: “Oğlunun helallığıyla evlendi” dediler. Bunun üzerine Cenab-ı Hakk şu mealdeki ayeti indirdi: “Muhammed adamlarınızdan hiçbirinin babası değildir. Fakat Allah’ın Resulü ve peygamberlerin sonuncusudur, Allah herşeyi hakkiyle bilendir (Ahzab, 40). Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Zeyd’i küçükken evlat edinmişti. Büyuyüp delikanlı oluncaya kadar yanında kaldı. Herkes onu Zeyd İbnu Muhammed diye çağırıyordu. Bu sebeple Cenab-ı Hakk şu mealdeki ayeti inzal buyurdu: “Onları babalarına nisbet ederek çağırın. Bu, Allah indinde daha doğrudur. Eğer babalarının (kim olduğunu) bilmiyorsanız o halde (esasen) dinde kardeşleriniz (olmakla beraber) dostlarınızdır da” (Ahzab, 5).

Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Ahzab (3206), Müslim, İman 287, (177), Buhari, Tevhid 22