Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR
Konu: Benu İsrail Suresi
Ravi: İbnu Abbas
Hadisin Arapçası:
وله عن ابن عباس رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما. ]أنَّهُ كانَ يَقولُ: دُلُوكُ الشّمْسِ إذَا فَاءَ الْفَئُ. وَغَسَقُ اللَّيْلِ: إجْتِمَاعُ اللَّيْلِ وَظُلْمَتُُهُ[ .
Hadisin Anlamı:
Düluku’ş-şems tabirini, “İza fae’l’fey’u” diye açıklardı. (Bu da gölgenin batı cihetinden çekilip doğuya meyletmesidir. Bu da tam zeval dediğimiz öğle vaktini ifade eder. Güneş gökte tam tepededir ve artık batı cihetine meyletmektedir.) Ayetin devammda gelen “ğasaku’l-leyl” tabirini de, “gece ile gece karanlığının birleşmesi” diye açıklardı.
Kaynak: Muvatta, Vukutu’s-Salat 20, (1, 11)