1) Hasen lî Zâtihi Hadis:
Girişte tarifi yapılan hasen hadistir. Yani
adâlet ve emânet yönünden güvenilir olmakla birlikte zabt yeteneği zayıf olan
râvînin rivayet ettiği hadistir.
[1]
Bütün şartlarında sahîh gibi olduğu halde sâdece
râvisini zabtındaki hafif bir kusuru sebebiyle sahihlik mertebesini kaybeden
hadîstir. Daha vâzıh olarak: Adâlet yönü tam olmakla birlikte zabtında hafif bir
kusur bulunan râvilerin muttasıl bir senetle şaz ve illetten sâlim olarak
yaptıkları rivayetler diye de açıklanabilir.
Bu çeşit hasenler ikinci bir tarîkten rivâyet
edilecek olursa sahîh li-gayrihi mertebesine yükselirler.
Böylece Tirmizî’ye yapılan itirazların bir kısmı
anlaşılmış oluyor. Çünkü onun tarifine göre bu hadîs, hasen’dir.[2]
Mutlak olarak hasen hadis denilince hasen li
zatihi anlaşılır.[3]
[1]
Şamil İslam Ansiklopedisi: 2/355.
[2]
İbrahim Canan, Kutub-i Sitte Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yayınları: 2/87.
[3]
İsmail Lütfi Çakan, Hadis Usulü, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi
Yayınları: 127.