4- Bid’at-Bid’atu’r-ravi:
Adalet
bahsini incelerken yeterince açıkladığımız üzere bid’at, ravinin akide yönünden
ehl-i sünnet dışında kalan kelâmî mezheplerden birine mensûb olduğunu ifade eden
bir tabirdir. Hadîs ıstılahı olarak, raviyi amelinden ziyâde akide yönünden
cerheder. Küfrü gerektiren itikatlara saplanan ehl-i bid’a’nın rivâyetini cumhur
terketmiştir. Küfrü gerektirmeyen Fâsıku’t-te’vîl’in rivâyeti –bid’at
propogandacısı olmamak şartıyla- alınabilir, ancak rivâyet zayıf addedilir.