1- Vehim:
Râvi’nin, mürsel veya munkatı olan bir hadisi
muttasıl olarak, yahut da bir hadisin metnini bir başka hadise ithâl ederek
rivâyet etmesidir. Bu merfu hadisi mevkûf, mevsul hadisi mürsel olarak rivayet
şeklinde de ortaya çıkar. Vehim sahibi bir ravi, vehme senette de düşer, metinde
de. Hatta cerh ve ta’dilde de hataya düşebilir. Metin ve senetleri çok iyi bilen
muhaddisler düşülen hatayı ortaya çıkarabilirler. Vehmin girdiği hadîse
usulcüler umumiyetle muallel hadis derler.[1]