Sahihi Buhari Buhari HadisleriSahihi Müslim HadisleriSüneni Ebu Davud HadisleriSüneni Nesai Hadisleri

Zümer Suresi ARAPÇA TÜRKÇE HADİS Buhari Müslim Nesai Ebu Davud

Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR

Konu: Zümer Suresi
Ravi: İbnu Abbas
Hadisin Arapçası:

وعن ابن عباس رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما. ]أنَّ قَوْماً قَتَلُوا فأكْثَرُوا، وزَنوا فَأكْثَرُوا وَانْتَهَكُوا فَأكْثَرُوا. فَأتَوْا رسولَ للّهِ # فقَالُوا: يَا مُحَمَّدُ إنَّ مَا تَدْعُونَا إلَيْهِ لَحَسَنٌ لَوْ تُخْبِرُنَا أنَّ لِمَا عَمِلْنَا كَفَّارَةً. فَنَزلَتْ: وَالَّذِينَ َ يَدْعُونَ مَعَ اللّهِ إلهاً آخَرَ. إلى قوله: فأولَئِكَ يُبَدِّلُ اللّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ. قالَ: يُبَدِّلُ اللّهُ شِرْكَهُمْ إيماناً، وَزِنَاهُمْ إحْصَاناً، وَنَزَلتْ: قلْ يَاعِبَادِىَ الَّذِينَ أسْرَفُوا عَلَى أنْفُسِهِِمْ َتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ[. أخرجه النسائى .

Hadisin Anlamı:

Bir kavim cinayete bulaştı ve çokça adam öldürdü, zinaya bulaştı ve bunda ileri gitti. Şirke düşerek tevhid’i ihlal etti ve bunda ileri gitti. Sonunda Hazreti Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e müracat ederek: “Ey Muhammed! Bizi davet ettiğin şeyler gerçekten güzel. Ancak, önceden işlediğimiz günahların bir kefareti var mı, bize önce bundan haber versen!” dediler. Bunun üzerine şu ayet indi: “Onlar ki Allah’ın yanına başka bir Tanrı daha (katip) tapmazlar, Allah’ın haram kıldığı cana haksız yere kıymazlar, zina etmezler. Kim bunlar(dan birini) yaparsa cezaya çarpar. Kıyamet günü de azabı katmerleşir ve o (azabın) içinde hor ve hakir ebedi bırakılır. Meğer ki (şirkten) tevbe edip iyi amel (ve hareket)de bulunan kimseler ola. İşte Allah bunların kötülüklerini iyiliklere çevirir. Allah çok mağfiret edici, çok esirgeyicidir” (Furkan, 68-70). İbnu Abbas şu açıklamayı yaptı: “Allah şirklerini imana, zinalarını ihsana (muhsanlık = namusluluk) çevirir” demektir. (Şu ayet de bu mesele üzerine) indi: “De ki: “Ey kendilerinin aleyhinde (günahda) haddi aşanlar, Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Çünkü Allah bütün günahları affeder, şüphesiz ki O, çok affedicidir, çok esirgeyicidir.” (Zümer, 53).

Kaynak: Nesai, Tahrimu’d-Dem 2 (7, 86), Buhari, Tefsir, Zümer 1, Müslim, İman 193, (122), Ebu Davud, Fiten 6 (4273)

İlgili Makaleler