Başlık: TEFSİR BÖLÜMÜ – ESBAB-I NÜZULE DAİR
Konu: Nisa Suresi
Ravi: İbnu Abbas
Hadisin Arapçası:
وعن ابن عباس رَضِىَ اللّهُ عَنْهُما قالَ: ] خَشِيَتْ سَوْدَةُ رَضِىَ اللّهُ عَنْها أنْ يُطلِّقهَا رسولُ اللّهِ # فقالتْ: تُطَلِّقْنِى وَأمْسِكْنِى وَأجْعَلْ نَوْبَتِى لِعَائِشَةَ، فَفَعَلَ فنزلتْ: فََ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحاً وَالصُّلْحُ خَيْرُ. فَمَا اصْطَلَحَا عَلَيْهِ مِنْ شئٍ فَهُوَ جَائِزٌ[. أخرجهما الترمذى .
Hadisin Anlamı:
Şevde validemiz Radıyallahu Anh Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’nın kendisini boşayacağından korkarak: “Beni boşama, nikahın altında tut, benim sıramı Aişe alsın” dedi. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) da öyle yaptı. Bunun üzerine şu ayet nazil oldu: “Eğer kadın, kocasının serkeşliğinden veya aldırışsızlığından endişe ederse, aralarında anlaşmaya çalışmalarında kendilerine bir engel yoktur. Anlaşmak daha hayırlıdır…” (Nisa, 128). “Her ne üzerine anlaşılırsa o caizdir”
Kaynak: Tirmizi, Tefsir, Nisa, (3043)