Arapça GramerArapça Gramer Kitabı Online Fihrist

Ecvef fiil İlletli Fiiller Arapça Dersleri

B) ECVEF FİİL

Orta harfi (aynü’l-fiili) illetli fiildir. Asılları itibâriyle bu fiiller illet harfleri olan (و ي) den mâzîde elife dönmüştür:

Orta harfi و dan kaynaklanan elif ise ecvef-i vâvî.

قَوَلَ

den

قَالَ

dedi

 

 

 

 

قَوَمَ

den

قَامَ

kalktı

خَوِفَ

den

خَافَ

korktu

نَوِمَ

den

نَامَ

uyudu

Orta harfi  ي   dan kaynaklanan elif ise ecvef-i yâî denir.

بَيَعَ

dan

بَاعَ

sattı

سَيَرَ

dan

سَارَ

yürüdü

هَيَبَ

den

هَابَ

korktu

Ecvef fiilin ilk harfi üstün, içindeki illet harfi de harekeli ise ortadaki و veي    harfi söylenişte kolaylık olması bakımından elife (ا) çevrilmiştir. Bu işleme  İ’LÂL denir.

 قَالَ   den قَوَلَ

dedi

سَارَ  den سَيَرَ

yürüdü

Ecvef-i vâvîler aslı itibariyle ya birinci babdan ya da dördüncü babdan olmak üzere iki şekilde gelir: Şimdi sırasıyla bu fiillerin çekimini işleyelim:

I- a) Ecvef-i vâvî (Aslı birinci bab)

  قَالَ  يَقوُلُdedi    (Aslı = قَوَلَ  يَقْوُلُ)

                  Ecvef-i vâvî Malûm Fiil-i Muzâri

                 Ecvef-i vâvî Malûm Fiil-i Mâzî

يَقُولُ  يَقُولاَنِ  يَقُولُونَ  

قَالَ   قَالاَ    قَالُوا

تَقُولُ  تَقُولانِ  يَقُلْنَ     

قَالَتْ  قَالَتَا   قُلْنَ

تَقُولُ  تَقولاَنِ  تَقُولُونَ

قُلْتَ  قُلْتُمَا   قُلْتُمْ

تَقُولِينَ  تَقُولاَنِ  تَقُلْنَ

قُلْتِ  قُلْتُمَا   قُلْتُنَّ

أَقُولُ   نَقُولُ   نَقُولُ

قُلْتُ  قُلْنَا    قُلْنَا  

F Mâzî gâibe cemi müennes  قُلْنَolmuştur. Zira illetli harf cezme vurulunca düşer, yok olur. Çünkü Arapça’da iki sükûnlu harf bir araya gelmez[4]. Muzâride orta harf ötreyle bağlandığından mâzi gâibe cemi müenneste bu hale gelir. Harekenin ötreye dönmesi atılan illetin vâv olduğuna işarettir. Bundan sonraki kısmı aynı sigaya zamir değiştirilerek söylenir: قُلْتَ  قُلْتُمَا…

 b) Ecvef-i vâvî (Aslı dördüncü bab)

 خَافَ  يَخَافُkorktu         (Aslı = خَوِفَ يَخْوَفُ)

Ecvef-i vâvî Malûm Fiil-i  Muzâri Ecvef-i vâvî Malûm Fiil-i  Mâzî

يَخَافُ  يَخَافانِ  يَخَافُونَ

Gâib

خَافَ  خَافَا  خَافُوا

Gâib

 تَخَافُ  تَخَافَانِ   يَخَفْنَ

Gâibe

خَافَتْ  خَافَتا خِفْنَ

Gâibe

تَخَافُ…                

Muhâtab

خِفْتَ…

Muhâtab

Sülâsi mücerredin dördüncü kalıbından gelen ecvefin mâzisi ecvefi yâî gibi çekilir. Kullanışlı durumu (يَخاَفُ) şekliyle görülen muzâri siygasının aslı (يَخْوَفُ) dur. Yapılan hareke i’lâli sonunda vâv’ın üstünü bir önceki sükûnlu sağlam (خْ) harfine aktarılmıştır: Kural gereğince üstünden sonra gelen vâv (و) veya yâ (ي) harfi illetleri, elife çevrilir, şekil böylece (يَخاَفُ) olur. Fiil nûnu’nnisveye (gâibe cemi müennes nûnuna) bitiştiği zaman iki sükûnun bir araya gelmemesi için illet harfi düşürülür.  (نَوِمَ يَنْوَمُ = ناَمَ يَناَمُ) fiili de aynı şekildedir.

II- Ecvef-i yâî çekimi:

بَاعَ   يَبِيعُ    sattı   (Aslıيَبْيِعُ      بَيَعَ   )

Ecvef-i yâî Malûm Fiil-i Muzâri

Ecvef-i yâî Malûm Fiil-i  Mâzî

يَبِيعُ   يَبِيعَانِ   يَبِيعُونَ

Gâib

بَاعَ    بَاعَا    بَاعُوا

Gâib

تَبِيعُ   تَبِيعَانِ  يَبِعْنَ   

Gâibe

بَاعَتْ   باَعَتَا  بِعْنَ

Gâibe

تَبِيعُ…               

Muhâtab

بِعْتَ…            

Muhâtab

 

 (بِعْنَ) deki esre aslında düşen illet harfinin (ي) olduğuna işarettir.

F  Görüldüğü gibi mâzî gâibe cemi müennes ecvef-i vâvîlerin birinci bâbında ötre ile dördüncü bab ile ecvef-i yâîlerde esre ile bağlanır[5].

*Ecvef fiillerin mâzî meçhûl çekiminde vâvîlerinde olsun yâîlerinde olsun gâiblerin hepsinde gâibelerin müfred ve tesniyelerinde ا harfi ي ye değiştirilir.

قَالَ    dedi →               قِيلَ    (dendi, söylendi)

Diğerleri de aynıdır:   

خَافَ

korktu → 

خِيفَ

korkuldu

بَاعَ

sattı → 

بِيعَ

satıldı

Ecvefi vâvîlerin (1. bab) müennes gâibe cemisi ile muhâtaba ve mütekellimlerinde bu  ي de kalkar.  Yalnızca esresi kalır:

قِيلُوا

قِيلاَ

قِيلَ

Gâib

قِلْنَ

قِيلَتَا

قِيلَتْ

Gâibe

 

 

قِلْتَ..  

Muhatap

Ecvefi yâîlerin mâzi meçhûl çekimlerinde (2. ve 4. bablarında) ise müennes gâibe cemi’den itibâren ötre ile bağlanır:

خِيفُوا

خِيفاَ

خِيفَ

Gâib

خُفْنَ

خِيفَتاَ

خِيفَتْ

Gâibe

 

 

خُفْتَ..  

Muhatap

 

بِيعُوا

بِيعاَ

بِيعَ

Gâib

بُعْنَ

بِيعَتاَ

بِيعَتْ

Gâibe

 

 

بُعْتَ..  

Muhatap

Muzâri meçhûllerde ise muzaraat harfinden sonraki fiilin orta harfi ne olursa olsun (ا) e çevrilir.

يَقُولُ

der → 

يُقَالُ

denir

يَخَافُ

korkar → 

يُخَافُ

korkulur

يَبِيعُ

satar → 

يُبَاعُ

satılır

Çekimleri:

يُبَاعُ  يُبَاعَانِ  يُبَاعُونَ

يُخَافُ  يُخَافَانِ  يُخَافُونَ

يُقالُ  يُقَالانِ   يُقَالُونَ

تُبَاعُ  تُبَاعَانِ  يُبَعْنَ

تُخَافُ  تُخَافانِ  يُخَفْنَ

تُقالُ   تُقَالانِ   يُقَلْنَ

تُباَعُ…

تُخَافُ…

تُقَالُ…

  

Ecvef Fiillerin Emr-i Hâzırları:

بِعْ  (يَبِيعُ) sat

خَفْ  (يَخَافُ) kork

قُلْ  (يَقُولُ) de

بِعْ    بِيعَا   بِيعُوا

خَفْ  خَافَا  خَافُوا

قُلْ    قُولاَ    قُولُوا

بِيعيِ بِيعَا   بِعْنَ

خَافِي  خاَفاَ  خَفْنَ

قُولِي  قُولاَ    قُلْنَ

Not: (خَفْ) şeklinde üstün okunmasının sebebi aslının dördüncü babdan olması sebebiyledir. Bu aslında (يَخْوَفُ dan) إِخْوَفْ şeklindedir. Vâv’ın üstün harekesi bir önceki (خْ) ya aktarılmıştır. Kural gereğince vâv elife dönüşmüştür (خاَفْ). Fakat emrin sonunu cezm yapacağımızdan  uzatmadan sonra cezm yapılmış olurdu. Dolayısıyla da buradaki uzatmadan cezme gidildiği için elif de düşmüş oldu. Tesniye ve diğerlerinde geri geldi. Fakat cemi müennes nununda gene uzatmadan sonra cezme gidildiği için orada yine düştü. 

F Görüldüğü gibi cezme vurulan illet harfi (و ي ا) düşer. Cezme vurulmazsa düşmez, bırakılır.

İsm-i Fâilleri 

قائِلٌ  قَالَ

diyen, söyleyen

خَائِفٌ  خَافَ

korkan

باَئِعٌ   بَاعَ

satan

 

 

İsm-i Mef’ûlü

مَقُولٌ       قَالَ

söylenmiş, söylenen

مَبِيعٌ        بَاعَ

satılmış, satılan

مَخُوفٌ   خَافَ

korkulan

Cümle Örnekleri:

1- قُلْتُ لِواَلِدِي الْحَقِيقَةَ كُلَّهاَ – كُناَّ مُساَفرِينَ أَمْسِ.

2- اَلْبَناَتُ يَطُفْنَ حَوْلَ الْكَعْبَةِ – اَلتَّلاَمِيذُ صاَمُوا رَمَضاَنَ.

3- ياَ بِنْتِي كُونِي مُؤَدَّبَةً داَئِماً – هَلِ الْأَطْفاَلُ يَناَمُونَ كَثِيراً ؟

4- عُودِي مُبَكِّرَةً ياَ أُخْتِي – صُمْناَ أُسْبُوعاً قَبْلَ رَمَضاَنَ.

5- أَناَ قُلْتُ الْحَقِيقَةَ لِلْقاَضِي – أَنْتَ قُلْتَ الْحَقِيقَةَ.

6- هُماَ قاَلاَ الْحَقِيقَةَ – نَحْنُ قُلْناَ الْحَقِيقَةَ.

7- هُنَّ قُلْنَ الْحَقِيقَةَ – أَنْتِ قُلْتِ الْحَقِيقَةَ – هُمْ قاَلُوا الْحَقِيقَةَ.

8- عاَدَ مُبَكِّراً – هُمْ عاَدُوا مُبَكِّريِنَ.

9- قُلِ الْحَقَّ داَئِماً – أَنْتِ قُولِي الْحَقَّ داَئِماً .

10- صُمْ رَمَضاَنَ – صُمْنَ رَمَضاَنَ.

11-كاَنَ مَوْجُوداً قَبْلَ قَلِيلٍ – كُناَّ مَوْجُودِينَ قَبْلَ قَلِيلٍ .

12- صاَحَ بِصَوْتٍ عاَلٍ – صِحْتَ بِصَوْتٍ عاَلٍ.

13- عاَشَ سَعِيداً – أَناَ عِشْتُ سَعِيداً -أَناَ عِشْتُ سَعِيدَةً.

14- ناَمَ الْأَوْلاَدُ كَثِيراً – اَلْأَوْلاَدُ ناَمُوا كَثِيراً.

15- قاَمَ الرَّجُلاَنِ بِعَمَلٍ – اَلرَّجُلاَنِ قاَمَا بِعَمَلٍ.

16- عاَدَتِ الْمُدَرِّساَتُ أَمْسِ – اَلْمُدَرِّساَتُ عُدْنَ أَمْسِ.

17- طاَفَ الْحُجاَّجُ بِالْكَعْبَةِ -اَلْحُجاَّجُ طاَفُوا بِالْكَعْبَةِ.

18- كاَنَتِ الطاَّلِبَتاَنِ غاَئِبَتَيْنِ -اَلطاَّلِبَتاَنِ كاَنَتاَ غاَئِبَتَيْنِ .

19- زاَرَتِ الْبَناَتُ جَدَّهُنَّ -الْبَناَتُ زُرْنَ جَدَّهُنَّ.

20- صاَرَ الصِّغاَرُ كِباَراً – اَلصِّغاَرُ صاَرُوا كِباَراً.

21- ناَلَ الْوَلَداَنِ حُبَّ واَلِدَيْهِماَ – اَلْوَلَداَنِ ناَلاَ حُبَّ واَلِدَيْهِماَ.

22- إِنْ تَزُرْنِي أَشْكُرْكَ – صِرْتَ رَجُلاً – صِرْتَ مَشْغُولاً.

23- ماَزاَلَ صاَئِماً – صِرْتُ عَظيِماً .

24- هَلْ عاَشَ جَدُّكَ عُمْراً طَوِيلاً ؟ لاَ، لَمْ يَعِشْ. هَلْ طاَفَ الْحاَجُّ بِالْبَيْتِ؟ لاَ، لَمْ يَطُفْ.

25- يَعْمَلُ عَمَلاً طَيِّباً – يَفُوزُ فِي حَياَتِهِ – مَنْ يَعْمَلْ عَمَلاً طَيِّباً يَفُزْ فِي حَياَتِهِ.

26- يَصُومُ رَمَضاَنَ – تَكُونُ صِحَّتُهُ جَيِّدَةً – مَنْ يَصُمْ رَمَضاَنَ تَكُنْ صِحَّتُهُ جَيِّدَةً.

27- شَهِدَ أَحْمَدُ بِماَ قاَلَهُ إِبْراَهِيمُ – شَهِدَ أَحْمَدُ بِماَ قاَلَتْهُ الْمَرْأَةُ.

28- اَلصَّغِيراَتُ ناَئِماَتٌ فِي حُجُراَتِ النَّوْمِ –  تَناَمُ الصَّغِيراَتُ فِي حُجُراَتِ النَّوْمِ.

29- إِنَّ النَّوْمَ أَخُو الْمَوْتِ وَ لاَ يَمُوتُ أَهْلُ الْجَنَّةِ .

Tercüme:

1- Babama bütün hakikatı söyledim. Dün yolcu idik.

2- Kızlar Kâbe’nin çevresinde tavaf ediyorlar. Öğrenciler Ramazan orucunu tuttular.

3- Ey kızım, dâima edebli ol! Çocuklar çok uyur mu?

4- Erken dön ey kardeşim! Ramazandan önce bir hafta oruç tuttuk.  

5- Gerçeği kadıya söyledim. Sen gerçeği söyledin.

6- O ikisi gerçeği söyledi. Bizler gerçeği söyledik.

7- Onlar gerçeği söylediler. Sen gerçeği söyledin. Onlar gerçeği söylediler (müz.)

8- Erken döndü. Onlar erken döndüler.

9- Daima hakikatı söyle. Sen daima hakkı söyle (müe.).

10- Ramazan orucunu tut. Ramazan orucunu tuttular.

11- Az önce vardılar (burda bulunuyorlardı). Az önce mevcuttuk.

12- Yüksek sesle bağırdı. Yüksek sesle bağırdın.

13- Mutlu yaşadı. Ben mutlu olarak yaşadım. (Aynı mana müennes için).

14- Çocuklar çok uyudu. (Aynı manada isim cümlesi).

15- İki adam iş yaptı. (Aynı mana isim cümlesi).

16- Öğretmenler dün döndü.

17- Hacılar Kabe’yi tavaf etti.

18- İki kız öğrenci yoktu.

19- Kızlar dedelerini ziyaret ettiler.

20- Küçükler büyük oldu.

21- İki çocuk ana-babasının sevgisine kavuştu.

22- Beni ziyaret edersen sana teşekkür ederim. Adam oldun. Meşgul oldun.

23- Hala oruçlu. Büyüdüm.

24- Deden uzun bir ömür yaşadı mı? Hayır, yaşamadı. Hacı Kâbeyi tavaf etti mi? Hayır, etmedi.

25- İyi bir iş yapıyor. Hayatında başarılı oluyor. Kim iyi bir iş yaparsa hayatında başarılı olur.

26- Ramazan orucunu tutuyor. Onun sıhhati iyidir. Kim Ramazan orucunu tutarsa sıhhati iyi olur.

27- Ahmed İbrâhim’in kendisine dediklerine şahit oldu. Ahmet kadının söylediklerine şahit oldu.

28- Küçük kızlar yatak odalarında uyumaktadırlar.

29- Uyku ölümün kardeşidir ve cennet ehli ölmezler.

 Not: (قاَلَ قاَئِلٌ ج قاَلَ قاَئِلُونَ) (Birisi dedi ki, bazıları dediler ki) İsm-i Fâil (ال) takısıyla belirli olunca daha önceden zikredilen bir özneye atıf yapar:

وَ قاَلَ الْقاَئِلُ

ve daha sonra konuşan şahıs şöyle dedi (ilâve etti):…

¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯

MİSAL VE ECVEF FİİL İLE İLGİLİ AYETLER

1- وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا .

(25/FURKÂN, 74). (Ve o kullar): Rabbimiz! Bize gözümüzü aydınlatacak eşler ve zürriyetler bağışla ve bizi takvâ sahiplerine önder kıl! derler.

وَهَبَ يَهَبُ وَهْباً هِبَةً

bağışlamak

قَرَّتْ عَيْنُهُ

gözü aydın olmak

قُرَّةَ أَعْيُنٍ

göz aydınlığı (tabir)

2- رَبَّنَا … هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ .

(3/ÂL-İ İMRÂN, 8). (Onlar şöyle yakarırlar:) Rabbimiz!… Bize tarafından rahmet bağışla. Lütfu en bol olan sensin.

اَلْوَهاَّبُ

çokça bağışta bulunan, lutfu en bol olan

  

 

3- هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاء .

(3/ÂL-İ İMRÂN, 38). Orada Zekeriyya, Rabbine dua etti: “Rabbim! Bana tarafından hayırlı bir nesil bağışla. Şüphesiz sen duayı hakkıyla işitensin, dedi.

طَيِّبَةٌ

hayırlı, temiz, hoş

 

 

4- قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا …

(34/SEBE, 46). (Resûlüm! Onlara) de ki: Allah için ikişer ikişer ve teker teker ayağa kalkmanız sonra da düşünmeniz (üzere) size sadece bir tek öğüt vereceğim:… 

kalkmak, azmetmek

قاَمَ يَقُومُ قَوْماً قِياَماً

vaaz etmek, öğüt vermek

وَعَظَ يَعِظُ وَعْظاً

ikişer ikişer

مَثْنَى

ferd, tek, eşsiz  (ayette: فُراَدَى tekler, tek olanlar)

اَلْفَرْدُ ج فُراَدَى

           

5- وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ …

(24/NÛR, 31). Mümin kadınlara da söyle: Gözlerini (harama bakmaktan) korusunlar; namus ve iffetlerini esirgesinler….

حَفِظَ يَحْفَظُ حِفْظاً

esirgemek, korumak

غَضَّ يَغُضُّ غَضاًّ

(gözü) çekmek

6- … كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ .

(9/TEVBE, 119). …doğrularla beraber olun.

7- … وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ .

(57/HADÎD, 4). … Nerede olsanız, O sizinle beraberdir. Allah yaptıklarınızı görür.

8- … وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ .

(3/ÂL-İ İMRÂN, 110). ..Ehl-i kitap da inansaydı, elbet bu, kendileri için çok iyi olurdu. (Gerçi) içlerinde iman edenler var; (fakat) çoğu yoldan çıkmışlardır.

9- إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ .

(24/NÛR, 19). İnananlar arasında çirkin şeylerin yayılmasını arzulayan kimseler için dünyada da ahirette de çetin bir azab vardır. Allah bilir, siz bilmezsiniz.

أَحَبَّ يُحِبُّ إِحْباَباً

istemek, sevmek

شاَع َ يَشيِعُ

yayılmak, şuyü bulmak

10- فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فِيهَا أَحَدًا فَلاَ تَدْخُلُوهَا حَتَّى يُؤْذَنَ لَكُمْ وَإِنْ قِيلَ لَكُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْكَى لَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ .

(24/NÛR, 28). Orada hiçbir kimse bulamadınızsa, size izin verilinceye kadar oraya girmeyin. Eğer size, “Geri dönün!” denilirse, hemen dönün. Çünkü bu, sizin için daha temiz (daha nezih) bir davranıştır. Allah, yaptığınızı bilir.

وَجَدَ يَجِدُ وَجْداً وُجُوداً

bulmak

أَذِنَ يأْذَنُ إِذْناً

izin vermek

11- وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُوا إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُلْ لَهُمآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلاً كَرِيمًا .

(17/İSRÂ, 23). Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlılığa ulaşırsa, kendilerine “üf!” (bile) deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle.

بَلَغَ يَبْلُغُ بُلُوغاً

vasıl olmak, ulaşmak

نَهَرَ يَنْهَرُ نَهْراً

azarlamak

كِلاَهُمَا

her ikisi

12- وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ .

(14/İBRÂHÎM, 7). “Hatırlayın ki Rabbiniz size: Eğer şükrederseniz, elbette size (nimetimi) artıracağım ve eğer nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir! diye bildirmişti.”

تَأَذَّنَ يَتَأَذَّنُ تَأَذُّناً

bildirmek

 

 

13- … وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ .

(24/NÛR, 31). ..Hep birden Allah’a tevbe ediniz ki ey mü’minler kurtuluşa eresiniz.

kurtuluşa erdi

أَفْلَحَ يُفْلِحُ إِفْلاَحاً

14- فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلاءِ شَهِيدًا .

(4/NİSÂ, 41). Her bir ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onlara şahit olarak gösterdiğimiz zaman halleri (nice olacak)!

getirdi

جاَءَ يَجِيءُ بِ

15- وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى .

(89/FECR, 23). O gün cehennem getirilir, insan yaptıklarını birer birer hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ne faydası var!

nereden, ne faydası var, nasıl

أَنَّى

hatırlama

اَلذِّكْرَى

hatırlamak

تَذَكَّرَ  يَتَذَكَّرُ   

16- قَالَتْ رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ قَالَ كَذَلِكِ اللّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ .

(3/ÂL-İ İMRÂN, 47). Meryem: Rabbim! dedi, bana bir erkek eli değmediği halde nasıl çocuğum olur? Allah şöyle buyurdu: İşte böyledir, Allah dilediğini yaratır. Bir işe hükmedince ona (sadece) “Ol!” der; o da oluverir.

مَسَّ يَمَسُّ مَساًّ

değmek (cinsi temas kurmaktan kinayedir.)

شاَءَ يَشَاءُ

diledi, istedi

17- وَمَا مِنْ دَآبَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلاَ طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ .

(6/EN’ÂM, 38). Yeryüzünde (yürüyen) hayvanlar ve (gökyüzünde) iki kanadıyla uçan kuşlardan ne varsa hepsi ancak sizin gibi topluluklardır. Biz o kitapta hiçbir şeyi eksik bırakmadık. Nihayet (hepsi) toplanıp Rablerinin huzuruna getirilecekler (haşrolacaklar).

جَناَحٌ ج أَجْنِحَةٌ

kanat

فَرَّطَ يُفَرِّطُ

eksik bırakmak

حَشَرَ يَحْشُِرُ حَشْراً

toplamak

İlgili Makaleler


Warning: mysqli_query(): (HY000/1021): Disk full (/var/tmp/#sql_4a81b_1.MAI); waiting for someone to free some space... (errno: 28 "No space left on device") in /home/fasiharapca.com/public_html/wp-includes/class-wpdb.php on line 2349